Αυτή
η θλίψη δεν είναι επίκτητη. Είναι ένα δάχτυλο που δείχνει μια πόρτα κλειστή που
πρέπει ν’ ανοίξεις. Είναι το φανάρι που φανερώνει ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος
πιο πέρα.
Αυτή η θλίψη είναι καθαρός νόστος γι’ αυτό που είσαι. Είναι ιερή αρρώστια. Μη την φοβάσαι αυτή τη θλίψη. Είναι επίτηδες βαλμένη εκεί για να σου δείχνει το δρόμο της επιστροφής.
Υπάρχει βέβαια και η άλλη η θλίψη, η επίκτητη. Αυτή που προέρχεται από την πίεση των κανόνων της κοινωνίας… Χρειάζεται διάκριση για να τις ξεχωρίσεις.
Αυτή η θλίψη είναι καθαρός νόστος γι’ αυτό που είσαι. Είναι ιερή αρρώστια. Μη την φοβάσαι αυτή τη θλίψη. Είναι επίτηδες βαλμένη εκεί για να σου δείχνει το δρόμο της επιστροφής.
Υπάρχει βέβαια και η άλλη η θλίψη, η επίκτητη. Αυτή που προέρχεται από την πίεση των κανόνων της κοινωνίας… Χρειάζεται διάκριση για να τις ξεχωρίσεις.
Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδο προορισμό...
2 σχόλια:
Ο πόνος σας είναι το σπάσιμο του οστράκου που περικλείει τη γνώση σας.
Όπως το τσόφλι του καρπού πρέπει να σπάσει, για να βγει η καρδιά του στο φως του ήλιου, έτσι κι εσείς πρέπει να γνωρίσετε τον πόνο.
Κι αν μπορούσατε να κρατάτε στην καρδιά σας το θαυμασμό για τα καθημερινά θαύματα της ζωής σας. Ο πόνος δε θα σας φαινόταν λιγότερο θαυμαστός από τη χαρά σας.
Πόνος (από το βιβλίο του Χαλίλ Γκιμπράν "ο προφήτης")
Εκπληκτικό απόσπασμα από τον προφήτη Γκιμπράν ο οποίος πρέπει να γνώρισε την φύση του πόνου σε βάθος από πρώτο χέρι.
Ο πόνος γεννά συνειδητότητα. Η θλίψη πολλές φορές είναι δείγμα των ανθρώπων που έχουν συνείδηση αυτής της μεγάλης εσωτερικής τους δίψας να γνωρίσουν τον αληθινό τους εαυτό.
Καληνύχτα Ελίτα !
Δημοσίευση σχολίου