Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Μελετώντας τη φύση


Η χαρά και το παιχνίδι ενός σκύλου, η απεριόριστη αγάπη, η εγρήγορσή του να γιορτάσει κάθε στιγμή της ζωής έρχεται συχνά σε έντονη αντίθεση με την εσωτερική κατάσταση του ιδιοκτήτη του σκύλου. Μελαγχολικός, αγχωμένος, φορτωμένος με προβλήματα, χαμένος στις επαναλαμβανόμενες μίζερες σκέψεις του. Σε κάνει να αναρωτιέσαι : ζώντας μ’ αυτό τον άνθρωπο πως καταφέρνει ο σκύλος να παραμένει τόσο υγιής και χαρούμενος;

Παρακολουθήστε ένα ζώο, ένα λουλούδι, ένα δέντρο και δείτε πως αναπαύεται στην Ύπαρξη. Είναι απλώς ο εαυτός του. Παρουσιάζει απίστευτη αξιοπρέπεια, αθωότητα και ιερότητα. Ωστόσο, για να καταφέρουμε να το δούμε αυτό, πρέπει να πάμε πέρα από τη συνήθεια και την προσκόλληση μας να ονοματίζουμε και να βάζουμε ταμπέλες σ’ όλα όσα βλέπουμε. Τη στιγμή που καταφέρνουμε να κοιτάξουμε πέρα από τις νοητικές ταμπέλες, βιώνουμε αυτή την ανείπωτη διάσταση της φύσης που δε μπορεί να γίνει κατανοητή με τη σκέψη ή να συλληφθεί από τις αισθήσεις μας. Έτσι αντιλαμβανόμαστε αυτή την αρμονία, αυτή την ιερότητα που όχι μόνο διαπερνά ολόκληρη τη φύση αλλά κρύβεται και μέσα μας.



Ο Ερμής είναι ένα κουτάβι 3 μηνών.

Τον βρήκαμε πριν ένα μήνα να περιφέρεται ετοιμοθάνατος από την πείνα και το κρύο.


Χρειαζόμαστε την φύση για δάσκαλο για να μας βοηθήσει να επανασυνδεθούμε με την Ύπαρξη. Όμως και η φύση μας χρειάζεται. Δεν είμαστε ξέχωροι απ' αυτήν. Είμαστε όλοι μέρος της Μιας Ζωής που εκδηλώνει τον εαυτό τις σε αμέτρητες μορφές μέσα στο σύμπαν, μορφές οι οποίες είναι όλες διασυνδεδεμένες. Όταν αντιλαμβανόμαστε την ιερότητα, την ομορφιά, την απίστευτη αταραξία και αξιοπρέπεια μέσα στην οποία ένα λουλούδι ή ένα δέντρο υπάρχει, προσθέτουμε κάτι στο λουλούδι ή στο δέντρο. Μέσα από αυτή την επίγνωση, αυτή την αναγνώρισή μας, η φύση επίσης αποκτά επίγνωση του εαυτού της. Αναγνωρίζει μέσα από μας την ομορφιά και την ιερότητά της.

Έχεις ποτέ αληθινά κοιτάξει το φυτό που έχεις στο σπίτι; Το έχεις αφήσει να σου διδάξει τα μυστικά του; Έχεις παρατηρήσει πόσο βαθειά γαλήνιο είναι; Τη στιγμή που αποκτάς επίγνωση της αταραξίας του φυτού, το φυτό μεταμορφώνεται στο δάσκαλό σου. Κάτι από την ουσία του μεταδίδεται σε σένα. Η αταραξία και η γαλήνη του φυτού αναδύονται μέσα σου. Αντιλαμβάνεσαι πόσο βαθιά αναπαύεται και ριζώνει μέσα στην Ύπαρξη – σε απόλυτη ενότητα και αποδοχή αυτής της στιγμής. Βιώνοντας αυτό κι εσύ επίσης έρχεσαι σε ένα μέρος βαθιάς ανάπαυσης μέσα στον εαυτό σου.




Είναι αδύνατον να κοιτάξεις βαθιά μέσα στα μάτια ενός ζωντανού πλάσματος και να μη γίνεις απόλυτα παρών. Αυτό περιλαμβάνει το σκύλο ή τη γάτα σου ή οποιοδήποτε άλλο ζώο. Στάσου ακίνητος και κάρφωσε το βλέμμα σου στα μάτια ενός ζώου, και δες ότι θα νιώσεις απόλυτα παρών. Όταν γίνεσαι απόλυτα παρών με αυτό τον τρόπο μαζί με ένα άλλο ζωντανό πλάσμα, αρχίζεις να νιώθεις αγάπη γι’ αυτό. Πολλοί άνθρωποι νιώθουν βαθιά αγάπη για τα κατοικίδιά τους κι αυτό το συναίσθημα είναι πέρα για πέρα αληθινό. Το ζώο που φροντίζεις θα σου διδάξει την απεριόριστη, την αληθινή αγάπη χωρίς ποτέ να σε κρίνει γι’ αυτό που είσαι.




Όταν περπατάμε μέσα σε ένα παρθένο δάσος στο οποίο δεν έχει παρέμβει ο άνθρωπος, δε είμαστε μόνο περιτριγυρισμένοι από πλούσια ζωή αλλά επίσης συναντάμε πεσμένα δέντρα και αποσαθρωμένους κορμούς, φύλλα σε σήψη, ύλη σε αποσύνθεση σε κάθε μας βήμα. Οπουδήποτε και να κοιτάξουμε θα βρούμε τον θάνατο όπως και τη ζωή.

Μετά από λεπτομερέστερη εξέταση ωστόσο θα ανακαλύψουμε ότι οι αποσαθρωμένοι κορμοί δέντρων και τα σάπια φύλλα όχι μόνο δίνουν την ευκαιρία να γεννηθούν νέες ζωές αλλά είναι γεμάτα ζωή και τα ίδια. Μικροοργανισμοί εργάζονται διαρκώς. Μόρια αναδιατάσσουν τους εαυτούς τους. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι ουσιαστικά ο θάνατος δεν υπάρχει. Λαμβάνει χώρα μόνο η μεταμόρφωση των μορφών της ζωής. Τι μπορούμε να μάθουμε από αυτό ;

Ο θάνατος δεν είναι το αντίθετο της ζωής. Η ζωή δεν έχει αντίθετο. Το αντίθετο του θανάτου είναι η γέννηση. Η ζωή είναι αιώνια. Τι λυτρωτικός στοχασμός!





Η Ήρα είναι Ιταλικός Μολοσσός (cane corso).

Είναι 7 χρονών και έχει απίστευτη αδυναμία στα παιδιά.


Το μόνο που χρειάζεται για να ανοιχτείς στην πιθανότητα τέτοιων στιγμών υπέρβασης, είναι να μετακινηθείς σε ένα χώρο θαυμασμού και δέους για ολόκληρη τη φύση και να έχεις μια βαθιά και αληθινή προθυμία να βιώσεις αυτό το θαύμα της Ύπαρξης.

Βασιζόμαστε στη φύση όχι μόνο για την υλική επιβίωσή μας. Χρειαζόμαστε την φύση για να μας καθοδηγήσει, να μας δείξει τον δρόμο της επιστροφής στο σπίτι, τον δρόμο της διαφυγής από την φυλακή του ίδιου μας του νου. Έχουμε χάσει τον εαυτό μας προσπαθώντας να κάνουμε πράγματα, να σκεφτόμαστε ασταμάτητα, να θυμόμαστε, να προσδοκούμε – χαθήκαμε σε ένα κυκεώνα πολυπλοκότητας και σε ένα κόσμο προβλημάτων.

Έχουμε ξεχάσει ότι οι βράχοι, τα φυτά και τα ζώα ακόμη γνωρίζουν. Έχουμε ξεχάσει πώς να είμαστε – να είμαστε γαλήνιοι, να είμαστε οι εαυτοί μας, να είμαστε στο μόνο σημείο που κρύβεται η ζωή: ΕΔΩ και ΤΩΡΑ !



Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

8 σχόλια:

Δια Βίου Ανέλιξη ΚοινΣΕπ είπε...

Η απομάκρυνση από τη φύση έχει δημιουργήσει πολλά προβλήματα στους ανθρώπους, τα περισσότερα από τα οποία σχετίζονται με την ψυχική του ηρεμία και ισορροπία.
Όμορφη ανάρτηση

ANAZHTHΣH είπε...

έμεινα να χαζεύω την Ήρα...
είμαστε ¨συγγενείς¨, εμείς έχουμε τη Σίβυλλα,γαλλικό μαστίφ

καλή δύναμη συνοδοιπόρε

delta είπε...

@ Βάσω Α.

Καλησπέρα Βάσω! Πραγματικά η απομάκρυνση του συγχρόνου ανθρώπου από τη φύση και τη φυσική ζωή και ο εγκλωβισμός του μέσα στις πολυκατοικίες των τσιμεντουπόλεων, έχει συμβάλει τα μέγιστα στη δημιουργία νευρωτικών καταστάσεων. Η δηλητηριασμένη ατμόσφαιρα των μεγαλουπόλεων, τα αποπνικτικά καυσαέρια, η μόλυνση του περιβάλλοντος, η νοθεία, η βία και η τρομοκρατία οπωσδήποτε επιτείνουν το άγχος και τις ψυχικές νόσους. Όσο είναι δυνατόν λοιπόν ας επιστρέψουμε στη φύση και ας την αφήσουμε να μας διδάξει.

Καλό βράδυ και καλή εβδομάδα να έχουμε

delta είπε...

@ ANAZHTHΣH

Καλησπέρα συνοδοιπόρισσα Όλυ!

Πολύ, πολύ όμορφα τα γαλλικά μαστίφ! Να την χαίρεσαι την Σίβυλλα.

Την Ήρα την έχουμε από μωρό. Γεννήθηκε σχεδόν ταυτόχρονα με τον γιο μου τον Γιάννη. Είναι ένα πανέμορφο σκυλί και αξιαγάπητο παρά το μέγεθός του και πολύ καλός φύλακας επίσης. Μας έχει προσφέρει πολλές όμορφες στιγμές.

Να είσαι καλά

Margo είπε...

Εμείς έχουμε τον Φρέντυ, είναι ροντβάιλερ 10 μηνών. Όλοι μας έλεγαν να μην πάρουμε τέτοιο σκυλί, μάλιστα κάποιος που είναι και εκπαιδευτής μας πρότεινε να το θανατώσουμε!!!!!!!!
Ο Φρέντυ είναι ερωτευμένος με εμάς και εμείς με τον Φρέντυ. Πιστεύω πως ο σκύλος επηρεάζεται πολύ από το αφεντικό του, αν το διδάξεις επιθετικότητα θα γίνει επιθετικός αν του διδάξεις αγάπη θα είναι αγάπη. Ίσως όμως να έχει τον χαρακτήρα του έτσι κι αλλιώς. Ότι κι αν ισχύει είναι πολύ όμορφο να ζούμε μαζί του για όλους τους λόγους που αναφέρεις Δημήτρη μου.

Καλό σου μεσημέρι!

delta είπε...

@ Margo

Κι εγώ που νόμιζα ότι έχεις αδυναμία μόνο στις γάτες... Να λοιπόν που εκτός από συνοδοιπόροι θα βγούμε όλοι "συγγενείς" τελικά μέσα από τα κατοικίδιά μας.

Και πιο σκυλί δεν είναι ερωτευμένο με το αφεντικό του; Και πόσο σκληρή καρδιά πρέπει να έχεις για να παρατήσεις στο δρόμο ένα πανέξυπνο κουτάβι σαν τον Ερμή (ο οποίος κλαίει από τη χαρά του και χορεύει συγχρόνως όταν με βλέπει). Προς το παρόν τον εκπαιδεύει η Ήρα. Του έχει μάθει να γαβγίζει με μπάσα φωνή!

Σίγουρα η εκπαίδευση παίζει κυρίαρχο ρόλο σρην εξέλιξη των κατοικίδιων. Το ίδιο εξάλλου συμβαίνει και στον άνθρωπο. Κάποιοι μείνανε εντελώς απαίδευτοι...

Να είσαι καλά Μαρία μου

ασωτος γιος είπε...

απιστευτη αναρτηση
με γεμισε αισιοδοξια και φως
να σαι καλα
χαρηκα που σε βρηκα

delta είπε...

@ ασωτος γιος

Χάρηκα που βρεθήκαμε και ιδιαίτερα αν κατάφερε να μεταδώσω λίγη αισιοδοξία. Σ' ευχαριστώ.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...