Τρίτη 3 Αυγούστου 2010

Εκεί που πάνε οι ψυχές...

Κάποτε οι άνθρωποι πίστευαν οτι ο Θεός τους τοποθέτησε στο κέντρο της Δημιουργίας, λόγω της υποτιθέμενης σπουδαιότητας των ανθρώπων για το Θεό. Αργότερα μάθαμε οτι ούτε η Γη είναι στο κέντρο του Σύμπαντος, ούτε καν έχει κέντρο ο τριδιάστατος χώρος στο Σύμπαν.

Κάποτε, κάποια φυλή ανθρώπων πίστεψε πως το ουράνιο τόξο ήταν θεόσταλτο σημάδι γαλήνευσης της φύσης, που σήμαινε “τέρμα πια η βροχή κ’ η καταιγίδα”. Αργότερα μάθαμε οτι το ουράνιο τόξο είναι απλώς το είδωλο του ήλιου, αποτέλεσμα της διάθλασης του ηλιακού φωτός καθώς αυτό περνάει μέσα από μια ατμόσφαιρα γεμάτη αιωρούμενα σταγονίδια, κι οτι καμιά σχέση δεν έχει με θεϊκές υποσχέσεις και χαρμόσυνα μαντάτα.

Κάποτε νομίζαμε οτι ο Θεός έκανε ιδιαίτερη δουλειά για να μας φτιάξει, “έβαλε όλη την τέχνη-του” ας το πούμε, προκειμένου να δημιουργήσει τον άνθρωπο. Αργότερα μάθαμε οτι οι άνθρωποι είμαστε προϊόντα της ίδιας βιολογικής εξέλιξης που δημιούργησε όχι μόνο τους πιθήκους σαν εμάς, αλλά και τους βατράχους, και τα έντομα, και τα δέντρα, και τα βρύα, και τις μούχλες, και τα βακτήρια. Τίποτε το ιδιαίτερο δεν θα χρειαζόταν να κάνει ο Θεός για να “φυτρώσει” (να εξελιχθεί) η αφεντιά-μας.

Κάποτε — κι όχι μόνο κάποτε, αλλά ως τις μέρες-μας ακόμα — ήταν κοινή παραδοχή οτι ο άθρωπος έχει “ψυχή”, αδιαίρετη και άφθαρτη, που του δίνεται κατά τη σύλληψή του και τον ακολουθεί στο ίδιο σώμα εφ’ όρου ζωής. Με το θάνατο, το σώμα μεν μπορεί ν’ αποσυντίθεται, αλλά η ψυχή παραμένει στον αιώνα τον άπαντα. Χμμ...

Αυτή την τελευταία παραδοχή περί ψυχής έρχεται ν’ αμφισβητήσει η άποψη αρκετών επιστημόνων του καιρού-μας. Θέλω να σας πω οτι δεν αισθάνομαι ιδιαίτερα ευτυχής που πρόκειται να υποστηρίξω την άποψη οτι αν υπάρχει κάτι που θέλουμε να το λέμε “ψυχή”, αυτό έχει πολύ διαφορετικές ιδιότητες από αυτές που παραδοσιακά του αποδίδονται.

Μερικές έννοιες φαίνονται αυταπόδεικτες. Παραδείγματος χάρη, κάθε κύκλος έχει ένα κέντρο· κάθε κράτος μια πρωτεύουσα· και κάθε άνθρωπος μια ψυχή. Έτσι δεν είναι;
Ακόμα και άτομα που δεν πιστεύουν σε καμιά θρησκεία είναι δύσκολο να φανταστούν την ανθρώπινη φύση χωρίς αυτή την ιδιαίτερη “πεμπτουσία-της”, την αδιαίρετη, άφθαρτη, αιώνια ψυχή, που συσχετίζεται με ένα φθαρτό σώμα όσο το τελευταίο είναι εν ζωή, αλλά “ελευθερώνεται” με το θάνατο και πάει — ποιος (άθεος) ξέρει πού.

Ποια ακριβώς στιγμή “εκχωρείται” μια ψυχή σ’ ένα ανθρώπινο σώμα; Μήπως τη στιγμή που ένα σπερματοζωάριο εισβάλλει σ’ ένα ωάριο; Μα ποια είναι ακριβώς εκείνη η στιγμή;

Αν δεν εκχωρείται η ψυχή κατά τη γονιμοποίηση του ωαρίου, τότε πότε εκχωρείται; Μετά από μια μέρα; Μια βδομάδα; Ένα μήνα; Κατά τη γέννηση; Αν κατά τη γέννηση, τότε ποια ακριβώς στιγμή; Η γέννηση διαρκεί αρκετά λεπτά της ώρας.

Υπάρχει ένα “ρεζερβουάρ ψυχών” ας πούμε, από το οποίο τις παίρνει κάποιος (ο Θεός, π.χ.;) μία-μία και τις εκχωρεί σε φυσικά σώματα, ή μήπως δημιουργούνται επί τόπου; Αν είναι ήδη δημιουργημένες σε “ρεζερβουάρ”, τί κάνουν εκεί πέρα; Αφού δεν έχουν καμιά εμπειρία από το φυσικό κόσμο ακόμα, πώς μπορούν να “ασχοληθούν” με οτιδήποτε; Κι αν οι ψυχές δεν είναι ήδη δημιουργημένες πριν να εκχωρηθούν, κι άρα η κάθε μία δημιουργείται κατά τη στιγμή της εκχώρησης, πώς δημιουργείται; Τί σημαίνει “δημιουργία ψυχής”;

Ας προσπεράσουμε τα άλυτα ερωτήματα που αφορούν στην εκχώρηση της ψυχής, και ας σκεφτούμε τί γίνεται αφού αυτή εκχωρηθεί. Υπάρχει στο φυσικό χώρο η ψυχή; Δηλαδή, εγώ π.χ. αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε ένα δωμάτιο, και πληκτρολογώ το παρόν κείμενο στον υπολογιστή-μου. Είναι η ψυχή-μου εδώ, στο ίδιο δωμάτιο; Αν ναι, πού ακριβώς; Μέσα στο σώμα-μου; Σε όλο το σώμα-μου, ή μήπως βγαίνει λίγο κι απέξω; Και τα άκρα-μου (π.χ., χέρια, πόδια, και δεν-ξέρω-τί-άλλο) έχουν κι αυτά ψυχή; Και οι τρίχες-μου; Αν όχι οι τρίχες-μου, πού το ξέρει η ψυχή πού τελειώνει ακριβώς το σώμα-μου, έχει κάποιον αλγόριθμο με τον οποίο βρίσκει και το τελευταίο κύτταρο της επιδερμίδας-μου; Κι αν το κύτταρο αυτό πεθάνει και πέσει; Αν π.χ. — ο μη γένοιτο — κοπεί ένα χέρι-μου σε ατύχημα, τί γίνεται, αποσύρεται η ψυχή από το κομμένο άκρο; Μα πώς παίρνει αυτήν την απόφαση; Κι αν η ψυχή δεν εκτείνεται ακριβώς σε όλο το σώμα, τότε μέχρι πού εκτείνεται; Περιορίζεται στον εγκέφαλο μήπως; Μα ο εγκέφαλος δεν έχει σαφή όρια, εκτείνεται μέσω της σπονδυλικής στήλης και των νεύρων σε ολόκληρο το σώμα. Πώς αποφασίζει η εγκεφαλικά-περιορισμένη ψυχή μέχρι ποιους νευρώνες του εγκεφάλου να φτάσει; Όταν κινούμαι, κινείται κ’ η ψυχή μαζί-μου στο χώρο; Και αν, τέλος-τέλος, η ψυχή δεν είναι στον φυσικό χώρο, τότε πού είναι; Μη μου πείτε “σε κάποια άλλη διάσταση” σας παρακαλώ, γιατί τότε θα σας ζητήσω να ξέρετε τουλάχιστον τί είναι οι διαστάσεις και μετά να κάνετε έκκληση σε δαύτες. (Πρώτο, κανείς ποτέ δεν γνώρισε μια άλλη μακρο-διάσταση εκτός από τις τέσσερις που γνωρίζουμε στο χωροχρόνο-μας· αλλά και να γνώριζε, και πάλι για το φυσικό χώρο θα επρόκειτο, όχι για κανένα μεταφυσικό κατασκεύασμα.) Λοιπόν, αν δεν είναι η ψυχή στο χώρο (έστω των ν-διαστάσεων), τότε πού είναι; Αν δεν είναι πουθενά, πώς “συνδέεται” με το σώμα στο οποίο ανήκει; Και τότε γιατί λέμε «η ψυχή βγήκε, πέταξε στον ουρανό» όταν το σώμα πεθαίνει; Από τα σώματα δεν βγαίνουν οι ψυχές κατά το θάνατο; Αν όχι, από πού στην ευχή βγαίνουν, μπορείτε να μου πείτε;

Πάμε λίγο και στη μετά θάνατον κατάσταση.


Όταν πεθαίνει το σώμα και “φεύγει” η ψυχή, πού πάει; Μήπως πάει κοντά σε άλλες ψυχές; Αν ναι, τί άλλο σημαίνει “κοντά” εκτός από “κοντά σε κάποιο χώρο”; Δηλαδή βρίσκονται οι ψυχές των αποθανόντων σωμάτων κοντά η μια στην άλλη σε κάποιο χώρο; Τί κάνουν εκεί; Μιλάνε, συνδιαλέγονται; Σουλατσάρουν κιόλας στο χώρο εκείνο, ή απλώς “είναι” εκεί; Βλέπουν τίποτα; Τί βλέπουν; Φυσικά αντικείμενα που υπακούν στους φυσικούς νόμους; Αν δεν βλέπουν (δεν ακούν, κλπ.) τότε πώς μπορούν να ζουν επ’ άπειρο χωρίς να δέχονται καινούρια εξωτερικά ερεθίσματα; Εσείς δεν θα βαριόσασταν του θανατά αν σας κλείνανε τα μάτια, τ’ αυτιά, τη μύτη, κλπ., αν δεν είχατε αισθήσεις δηλαδή για ν’ αντιλαμβάνεστε καινούρια πράγματα, όντας περιορισμένοι να μιλάτε και να σκέφτεστε μόνο τα παλιά; Και μάλιστα στον αιώνα τον άπαντα; Φαντάζεστε καθόλου την τυραννία της αιώνιας βαρεμάρας του να είστε καταδικασμένοι ν’ αναμασάτε μόνο τα παλιά; Αλλ’ αν πάλι οι ψυχές έχουν κάποια αίσθηση ή αισθήσεις, θα πρέπει ν’ αντιλαμβάνονται κάποια πράγματα (με εικόνα, με ήχο, με κάτι τέλος-πάντων), άρα θ’ αντιλαμβάνονται κάποια αντικείμενα με φυσική (ή έστω “εικονική”) υπόσταση.

Όταν “φεύγει” η ψυχή ενός σώματος που μόλις πέθανε, προς τα πού κατευθύνεται; Προς τα “πάνω”, προς τον ουρανό; — έτσι δεν πιστεύει ο πιο πολύς κόσμος; Αν πάλι θέλετε να δημιουργήσετε μια ολόκληρη “επιστημονικοφανή” θεωρία που να λέει οτι οι ψυχές “φεύγουν σε μια άλλη διάσταση”, πρώτο, θα σας επαναλάβω αυτό που έγραψα και πριν: οι “άλλες διαστάσεις” (αν υπάρχουν στο μακρόκοσμο) δεν αποτελούν κάποιο άλλο, άυλο σύμπαν, αλλά τμήμα αυτού του σύμπαντος στο οποίο ζούμε· και δεύτερο, έχετε ήδη κάνει επίκληση σε μια περίπλοκη επιπλέον ιδιότητα του κόσμου-μας (“άλλες διαστάσεις”) για την οποία ούτε εσείς, ούτε κανένας επιστήμονας έχει την παραμικρή ένδειξη οτι υπάρχει.

Δεν θα σας κουράσω άλλο, απλώς θέλω να τονίσω οτι η εισαγωγή της έννοιας της “ψυχής” γεννά στο νου που αναρωτιέται γι’ αυτήν αμέτρητα αναπάντητα ερωτήματα, απ’ τα οποία τα παραπάνω είναι μόνο ένα απάνθισμα. Μήπως τα ερωτήματα αυτά σας φαίνονται ανάξια λόγου; Μα όλα; Μπορείτε δηλαδή να τ’ απαντήσετε όλα και να μείνετε ικανοποιημένοι με τις απαντήσεις-σας; Αν ναι, τότε σας αξίζουν συγχαρητήρια, και πραγματικά δεν χρειάζεται να διαβάσετε παρακάτω, γιατί έχετε τις τέλειες απαντήσεις μέσα στο κεφάλι-σας. (Θα μπορούσα φυσικά να σας ρωτήσω πώς είστε βέβαιοι για τις απαντήσεις-σας, αλλά δεν θα το κάνω γιατί αυτό είναι ένα ερώτημα που εσείς θα έπρεπε να κάνετε στον εαυτό-σας.) Για όσους όμως κάποια, λίγα έστω από τα παραπάνω ερωτήματα δεν φαίνονται να έχουν ικανοποιητική απάντηση, θα τους συνιστούσα να συνεχίσουν την ανάγνωση γιατί πρόκειται να εκθέσω μια διαφορετική άποψη, που απορρίπτει την εκ των προτέρων ύπαρξη της ψυχής σαν μια πλήρη οντότητα. Η άποψή μου λέει οτι αυτό που ονομάζουμε “ψυχή”, ναι μεν είναι κάτι το υπαρκτό (είναι περίπου αυτό που αισθανόμαστε οτι είμαστε), όμως δεν εμφανίζεται δια μιας σε πλήρη ανάπτυξη κάποια μαγική στιγμή, αλλ’ αναπτύσσεται σιγά-σιγά στη διάρκεια των χρόνων· εμφανίζεται δε μέσω της ύλης, και μόνο μέσω αυτής, χωρίς όμως η ίδια η ψυχή να είναι υλική με τη στενή έννοια, ν’ αποτελείται από άτομα ή άλλα σωματίδια δηλαδή· επιπλέον, σχεδόν εξαφανίζεται με το θάνατο του ατόμου, όχι εντελώς όμως: κάποια μικρά τμήματά της παραμένουν σε υποτυπώδη μορφή στις μνήμες άλλων ανθρώπων, ώσπου να πεθάνουν κι αυτοί, και κάποτε πια να μη μείνει τίποτε από την “ψυχή” εκείνη. Μπορεί να μη σας ευχαριστήσει αυτό που θα διαβάσετε. Σας προειδοποίησα στην εισαγωγή όμως.

Χάρης Φουνταλής

21 σχόλια:

Sissi Soko είπε...

Η ψυχλη είναι η συνέχεια του σύμπαντος.

ΒΑΣΙΛΗΣ είπε...

Πολύ ωραία τοποθέτηση μ΄όλα αυτά τα ερωτήματα αλλά στο τέλος μου τα χαλάς λίγο...Πως είναι δυνατόν κάτι άπειρο,άφθαρτο, άχρονο όπως είναι η ψυχή να θες να το περιορίσεις σε κάτι πεπερασμένο και κάτι φθαρτό όπως είναι το σώμα;
Εμεις οι άνθρωποι προσπαθούμε να εξηγήσουμε το αδιανόητο,το ασύληπτο απ΄αυτό που μπορεί να συλλάβει ακόμα και η μεγαλύτερη διάνοια ,τους νόμους και κανόνες που διέπουν κόσμους που καμιά σχέση δεν έχουν με την αντίληψη και τη γνώση του δικού μας.Και να γνωρίζαμε δηλαδή και να τον βλέπαμε θα ήταν αδύνατο να τον περιγράψουμε και να τον εξηγήσουμε σ΄αυτούς που δεν τον γνώρισαν. Οπως είναι δύσκολο να εξηγήσουμε κόσμους ανώτερων διαστάσεων και να τους αντιληφθούμε γιατί έχουμε ένα νου πολύ περιορισμένο(το σύστημα καλουπώνει χρόνια και φροντίζει για αυτό)έτσι είναι ακόμα πιο δύσκολο όχι να κατανοήσουμε αλλά έστω να προσεγγίσουμε την έννοια και τον κόσμο της ψυχής.Τέλος θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο θάνατος μας απελευθερώνει από την περιορισμένη συνειδητότητα του φυσικού σώματος και του μυαλού σε μια πλήρη συνειδητότητα της ψυχής

She είπε...

Νικόλα,

τα πάντα είναι η συνέχεια του Σύμπαντος...κι η ψυχή μέσα σε αυτά...όμως, ειλικρινά αυτό που με προβληματίζει είναι που πάει μετά το θάνατο του "ιδιοκτήτη" της...μου είναι δύσκολο να πιστέψω πως μεταφέρεται σε άλλο σώμα, ή πως απλά διασκορπίζεται στην ατμόσφαιρα και "σουλατσάρει" πάνω απο τα κεφάλια μας...Τείνω περισσότερο να πιστέψω πως η ψυχή είναι νόημα, μνήμη, θύμηση, συναίσθημα, που μετά θάνατον μέσω αυτών μένει ζωντανή στη σκεψη και στη καρδιά αυτών που την αγάπησαν.

She είπε...

Βασίλη,

δεν το περιορίζω εγώ, μόνο του περιορίζεται. Ο κάθε ένας μας κρύβει στο σώμα του μια ψυχή, την δική του ψυχή. Το σωμα κάποια στιγμή φθείρεται και φεύγει, η ψυχή ακολουθεί? Παραμένει και αιωρείται? Βρίσκει νέο σώμα να κατοικήσει? Ποιά η άποψή σου?

ΒΑΣΙΛΗΣ είπε...

Ανάσα μου πρέπει πάνω από όλα να κατανοήσουμε την ύπαρξη μας, του εαυτού μας πέρα από την ύπαρξη μόνο ενός φυσικού σώματος. Αυτό που θεωρώ ως πραγματικό κόσμο είναι πέρα από τον κόσμο αυτό που μας περιορίζει απλά σε αυτό που αντιλαμβάνονται οι 5 αισθήσεις μας και κυρίως το 7% ( με εξαίρεση τον Αινστάιν 9%) της λειτουργίας του εγκεφάλου μας(το υπόλοιπο τμήμα σύμφωνα και με αποδεδειγμένα πειράματα είναι ανενεργό).Αναρωτιέμαι αν ο εγκέφαλος μας αξιοποιούταν περισσότερο μήπως θα είχαμε και καλύτερη κατανόηση του κόσμου ,του σύμπαντος, της ύλης, μήπως η σκέψη από την υλοποίηση δεν θα χρειαζόταν τόσο χρόνο και ενέργεια; Σύμφωνα με την σύγχρονη φυσική ο κόσμος μας είναι κατά κάποιο τρόπο είναι ένα ολόγραμμα –μια απεικόνιση του πραγματικού…(που έρχεται να επαληθεύσει το μύθο του σπηλαίου του Πλάτωνα)
Η ψυχή από ότι πιστεύω επιλέγει τι ρόλο(δύσκολο ή εύκολο) θα παίξει στη νέα ενσάρκωση, ποιους γονείς θα επιλέξει για το νέο σώμα κλπ ανάλογα με τη διαδρομή που έχει να διανύσει προς τη θέωση(ανώτερες διαστάσεις). Αυτό(επανανσαρκώσεις) θα γίνεται ώσπου η ψυχή μέσα από την ύλη να συλλέξει εμπειρίες και να ολοκληρωθεί, ώσπου τα ¨εγώ¨ να αποκτήσουν τη συνείδηση του Ένα, του Παντός. Τέλος πιστεύω πως με το θάνατο η ψυχή επανέρχεται στη προηγούμενη κατάσταση πλήρης συνειδητότητας(αφού έχει απωλέσει την ψευδαίσθηση του εγώ, της προσωπικότητας-πχ Βασίλης - που τη διαχώριζε από το Ολον) έχοντας στις¨ αποσκευές της ¨τις εμπειρίες της τελευταίας ενσάρκωσης που θα καθορίσουν και το νέο ¨κουστούμι-ρόλο¨ της επόμενης.

She είπε...

Bασίλη,

άκρως ενδιαφέροντα όλα αυτά, αλλά δεν είναι θέματα που αποδεικνύονται στη πράξη ή επιστημονικά. Είναι πεποιθήσεις του καθένα μας ατομικά. Δεν μπορώ φυσικά να σου πω πως δεν ισχύουν διότι δεν είμαι σε θέση να αποδείξω τα λεγόμενά σου, ουτε και τα δικά μου που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με αυτά. Πιστεύω πως όλα αυτά είναι ανάλογα με το τι θες να πιστέψεις τελικά. Κι εσύ, κι εγώ κι όλοι μας. Χάνουμε ανθρώπους που συμπορεύονταν μαζί μας, αγαπημένους που ήταν σημαντικά μέρη της ζωής μας, πως θα ήταν δυνατό να ζούμε χωρίς ελπίδα πως οι ψυχές τους ζουν, είναι δίπλα μας και μας συντροφεύουν στο ταξίδι μας έως το τέλος? Ας ελπίσουμε λοιπόν πως είναι όπως τα λες...Ας ελπίσω κι εγώ. Γιατί, απλά, έτσι με "συμφέρει"...

i am love είπε...

Ανάσα... νομίζω ότι μόνος σου δημιουργείς το πρόβλημα και σου προκαλεί σύγχυση εσωτερικά επειδή το σκέφτεσαι πάρα πολύ.

Προσπαθείς να εκλογικεύσεις την ψυχή με το νου, πράγμα το οποίο δεν γίνεται. Όλοι όσοι πιστεύουμε στην ύπαρξη της είναι επειδή έχουμε "πνευματικές εμπειρίες" οι οποίες είναι και οι αποδείξεις για αυτά τα οποία βιώσαμε.

Είναι καλό πάντος που αναρωτιέσαι και ψάχνεσαι. Μόνο αυτός που ψάχνει βρίσκει. Συνέχισε να ανακαλύπτεις τον εαυτό σου και να αναρωτιέσαι για σένα και για όλα όσα υπάρχουν γύρω σου. Δες την ομορφιά και το μεγαλείο που υπάρχει σε κάθε τι. Η πραγματικότητα δεν είναι μόνο η ύλη. Η ύλη είναι συμπιεσμένη μορφή ενέργειας (φυσική γυμνασίου&λυκείου)άλλωστε.

Εκτίμησε κάθε τι γύρω σου και ότι υπάρχεις, και εκμεταλεύσου αυτή την ευκαιρία.Μην βάζεις τόσο πολύ το νου και απολαύσε τις στιγμές τις ζωής και δημιούργησε ευτυχία σε σένα, και στη ζωή σου.

Μην φοβάσαι το θάνατο, ίσως αυτό είναι που σε κάνει να αναρωτιέσαι τόσο για την ύπαρξη της ψυχής. Διότι φοβάσαι αν θα συνεχίσεις να υπάρχεις μετά.

Θυμήσου ξανά ότι είμαστε ενέργεια και ότι η ενέργεια ποτέ δεν χάνεται απλά αλλάζει αέννα απο μια μορφή σε άλλη. Ο νους μπορεί να σκέφτεται χάρη στην ύπαρξη της συνείδησης η οποία είναι πανταχού παρούσα. Αυτό είναι η πραγματική μας ύπαρξη και δεν μπορεί ποτέ να χαθεί.

She είπε...

love,

δεν ειμαι σε σύγχιση, λόγω του οτι ειμαι λογικός άνθρωπος σπανίως "χάνομαι"...πάντως μου αρέσει να ψάχνω τα πράγματα, να τα εξηγώ, να τα αναλύω. Ίσως το παρακάνω κάποιες φορές, αλλά ...that's me! Πιστεύω στην ψυχή, πιστεύω στην ύπαρξή της, την λατρεύω την ψυχή, όμως μου ειναι δύσκολο να πιστέψω στην συνέχειά της μετά θάνατον!

Η πραγματική χαρά ειναι ότι γεύεσαι με την Ψυχή σου. Για μένα τουλάχιστον αυτό ειναι Ευτυχία!

Ευρύνοος είπε...

ANASA, η Ψυχή είναι η ενέργεια.. η βενζίνη, να το πώ απλοικά..
το σώμα είναι το όχημα που κινείται απο την Ψυχή..

δίχως ενέργεια, παύουν οι λειτουργίες..
όταν η Ψυχή φύγει απο το σώμα με το τέλος της ζωής, η ενέργεια επιστρέφει στην αρχική Πηγή..

το ρεύμα δέν το βλέπουμε, αλλά όλες οι συσκευές με αυτό δουλεύουν..
έτσι και τα πλάσματα του πλανήτη..
ελπίζω να γίνομαι κατανοητός με το παράδειγμα..
δέν είμαι νοολόγος, αλλά απάντηση δέν πήρα διαβάζοντας το άρθρο του Φουνταλή..

άλλωστε γράφει στην αρχή οτι μπορεί να κάνει λάθος..
έτσι κι εγώ μπορεί να κάνω λάθος..

μα πρέπει μέσα σου να ψάξεις να βρείς την απάντηση..
δέν βλέπω ανθρωποκεντρικά την πλάση και το γνωρίζεις..
όλα τα πλάσματα έχουν Ψυχή..
αλλιώς δέν θα "λειτουργούσαν"..
κανείς δέν έχει εξηγήσει ως τώρα πάντως -τεκμηριωμένα- πώς κινείται το σώμα, πώς γίνεται η αναπαραγωγή των φυτών και πώς κινούνται τα πάντα γύρω μας, μέχρι τα ουράνια σώματα..

εννοώ σε ποιά Αρχή υπακούν..

η Ψυχή είναι η Ενέργεια που κινεί τα πάντα..

ακόμη να σου πώ οτι φωτογραφίζοντας με την μέθοδο Κίρλιαν, θα δείς οτι η ενέργεια ξεγελιέται και εμφανίζεται σε κομένα τμήματα ύλης..

διαβασμένος δέν είμαι, αλλά έχω πάθος με την Γνώση κι ας είμαι λάθος..

σε φιλώ συνοδοιπόρισσα :)

delta είπε...

Πόσο εύκολο είναι με μερικές έντεχνες ερωτήσεις να εξοστρακιστεί όλη η αρχαία γνώση που παρουσιάζει την ψυχή ως «αθάνατη σπίθα φωτός» προερχόμενη από τον πνευματικό ήλιο. Και όπως μας είπαν οι σοφοί μας μέσα από φιλοσοφίες και θρησκείες, στον ήλιο αυτό, τελικά θα επιστρέψει η σπίθα μας. Αλλά τι σημασία έχει για μας. Εξωτερική γνώση θα παραμείνει αν δεν έχουμε την δυνατότητα να το βιώσουμε εσωτερικά. Όσο δογματικό είναι να πούμε ότι η ψυχή είναι αθάνατη τόσο δογματικό είναι και το να πούμε ότι η ψυχή εξαφανίζεται μετά τον υλικό μας θάνατο. Ποιος θα μας δώσει λοιπόν την απάντηση ;

Λέει ο μέγας σοφιστής Γοργίας μέσα από μια τρομερή αντίφαση : «Τίποτα δεν υπάρχει, αλλά και αν υπάρχει ο άνθρωπος δεν μπορεί να το κατανοήσει με το νου του, αλλά και αν ακόμα το κατανοήσει είναι αδύνατον να το μεταδώσει στον πλησίον του…»

Και βέβαια ο Νίκος Καζαντζάκης στην «Ασκητική» του έγραφε : «Ότι ζεις στην έκσταση ποτέ δε θα μπορέσεις να το στερεώσεις σε λόγο…»

Στην έκσταση λοιπόν. Η αλήθεια μόνο βιωματικά αποκαλύπτεται. Αλλά γιατί έχουμε τόσο ανάγκη να μάθουμε τι γίνεται μετά ; Μας πονάει ότι θα χάσουμε όλα αυτά που προσδιορίζουν την ύπαρξή μας. Γιατί θα τα χάσουμε όλα. Αυτό είναι σίγουρο. Όλα τα εξωτερικά αποκτήματα, ότι επιφανειακό υπάρχει. Κάτω από την επιφάνεια όμως έχουμε ποτέ τολμήσει να κοιτάξουμε; Έχουμε ποτέ τολμήσει να ζήσουμε ολοκληρωτικά στο τώρα και μας νοιάζει το μετά; Μήπως πέρα από το τώρα δεν υπάρχει τίποτα παρά μόνον μια κίνηση της σκέψης μας στο παρελθόν ή στο μέλλον;

Λέει πάλι ο Καζαντζάκης : «Μα μέσα μου, μια κραυγή ανώτερή μου, φωνάζει αθάνατη. Τι, θέλοντας και μη, είμαι κι εγώ, σίγουρα, ένα κομμάτι από το ορατό κι αόρατο Σύμπαντο. ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΝΑ. Οι δυνάμεις που δουλεύουν εντός μου, οι δυνάμεις που με σπρώχνουν και ζω, οι δυνάμεις που με σπρώχνουν και πεθαίνω είναι, σίγουρα και δικές μου δυνάμεις.»

Ο δρόμος προς την φώτιση δεν είναι άλλος από τον δρόμο της επιστροφής στον ίδιο μας τον εαυτό και εκεί πρέπει να αναζητήσουμε την Αλήθεια μας. Όχι επιφανειακά. Όχι εγκεφαλικά. Μέσα στην ιερή μέθεξη με την Ύπαρξη. Μέσα στην έκσταση.

Να είσαι καλά Ανάσα μου.

Καλό σου βράδυ

Sissi Soko είπε...

Να σε καλά! Το ακούω και ξανακούω...

She είπε...

Καλέ μου φίλε Eύρυ,

δεν διαφωνώ μαζί σου, δεν αμφισβητώ την ύπαρξη ψυχής, την δύναμή της. Πιστεύω στη ψυχή, πιστεύω στην αύρα, στην ενέργεια. Το μετά ειναι που με προβληματίζει. Οταν χάνεται κάποιος πιστεύω πως η ψυχή του τον ακολουθεί. Οι αναμνήσεις, οι εικόνες, οι στιγμές που μοιράστηκε με αγαπημένους μένουν στη θύμηση αυτών που παραμένουν. Κι ίσως γι'άυτό νομίζουμε πως η ψυχή του υπάρχει ακόμη.

Φυσικά και δεν μπορώ να αποδείξω τα λεγόμενά μου, όπως και δεν ειμαι 100% σίγουρη γι'αυτά.
Έχω όμως αυτή την αίσθηση...

She είπε...

Delta,

έχεις δίκιο...ο Καζαντζάκης έχει δίκιο, όλοι έχουμε δίκιο. Πιστεύω πως τίποτα δεν μπορεί να αποδειχθεί σε ότι αφορά την ψυχή. Σίγουρα δεν φθείρεται η ψυχή παρά μονον από άσχημα, σαρκοφάγα συναισθήματα. Αυτά την σκοτώνουν. Κι αυτό το έγκλημα συντελείται ενώ το σώμα ζει. Ακόμη χειρότερος θάνατος από τον αναμενόμενο...

Να είσαι κι εσύ καλά!

She είπε...

Νικόλα,

επίσης!

ότι "ακούμε" καλό κάνει!

ΒΑΣΙΛΗΣ είπε...

Χαίρομαι love,ευρύνοο,delta που άνθρωποι σαν και σας έχουν κατανοήσει βαθιά το νόημα της ύπαρξης τους και δεν έχουν χάσει το νόημα του "παιχνιδιού" αυτής της ζωής.Οι απαντήσεις σας δείχνουν ότι είστε ψαγμένοι και βαθιά συνηδητοποιημένοι.Εύγε.

LAMDA είπε...

Πολύ ωραίο θέμα "Η ψΥΧΉ". Αλλά ποιος μπορεί να την ορίσει, αναλύσει, προσδιορίσει αλήθεια; Που πάει η σταγόνα το νερό όταν εξατμίζεται και πως ξαναγίνεται σταγόνα; Όλα τα ερωτήματα που τέθηκαν φαίνονται σωστά αλλά αναζητούν απαντήσεις μέσα από το πεπερασμένο του μυαλού και της γνώσης σαν φυσικά όντα. Τι γίνεται όμως με τις μεταφυσικές ερμηνείες όλων των φιλοσοφιών και θρησκειών μέσα από το πέρασμα των χιλιετιών (βουδισμός, ινδοισμός, αιγύπτιοι, έλληνες φιλόσοφοι, Πυθαγόρειοι κ.α)

Μου άρεσε η τοποθέτηση του Ευρύνου "...όταν η Ψυχή φύγει απο το σώμα με το τέλος της ζωής, η ενέργεια επιστρέφει στην αρχική Πηγή...

το ρεύμα δέν το βλέπουμε, αλλά όλες οι συσκευές με αυτό δουλεύουν..
έτσι και τα πλάσματα του πλανήτη.."

και με την τοποθέτηση του Δημήτρη

"...Ο δρόμος προς την φώτιση δεν είναι άλλος από τον δρόμο της επιστροφής στον ίδιο μας τον εαυτό και εκεί πρέπει να αναζητήσουμε την Αλήθεια μας. Όχι επιφανειακά. Όχι εγκεφαλικά. Μέσα στην ιερή μέθεξη με την Ύπαρξη..." \

Βιωματικά ίσως μόνο μπορούμε να προσπαθήσουμε να απαντήσουμε κάποια ερωτήματα.

Να είσαι καλά για την τροφή που μου έδωσες για προβληματισμό και σκέψη.

She είπε...

Lamda,

και όλοι οι συνοδοιπόροι,

"όσο ζω μαθαίνω"

ακράδαντες αποδείξεις και σίγουρες απαντήσεις δεν έχω στο θέμα, μόνο αίσθηση κάποιων πραγμάτων. Γι αυτό και έθεσα το θέμα εδώ, για να το μοιραστώ μαζί σας, να μάθω, να διδαχθώ, να δω και την άλλη όψη του νομίσματος. Κάθε άποψή σας εξαιρετική, με πήγε ένα βήμα μπροστά στη γνώση, στην επικοινωνία. Τώρα ξέρω πως οι αναζητήσεις μου έχουν κοινούς αποδέκτες. Την ψυχή όλων εσάς και την βαθειά σκέψη σας. Αυτή ειναι η ουσία και χαίρομαι που αυτή την αναζήτηση την μοιράστηκα μαζί σας!

Είστε όλοι εξαιρετικοί!

σας ευχαριστώ!

kelly alamanou είπε...

Διάβασα με ενδιαφέρον το κείμενο και τα σχόλια( εκείνο του delta είναι πολυ κοντα σε μένα).
Αλήθεια είναι ατομική η ψυχή;

καλό δρόμο σε όλους.

She είπε...

Κέλυ,

ναι, νομίζω πως κάθε πλάσμα έχει την ψυχή του...

καλό δρόμο συνοδοιπόρισα!

elenitou999@gmail είπε...

΄Φίλοι

ολες οι θεωρήσεις περί ψυχής που διάβασα,τα ερωτήματα κλπ, νομίζω ότι κινούνται στα πλαίσια της δυαδικότητας
Οι Βέδες αποκαλύπτουν ότι είμουν το Ενα και αποφάσισα να γίνω πολλά(όλοι οι ορατοί και αόρατοι κόσμοι) για να αγαπήσω τον εαυτό μου έξω από τον εαυτό μου . (A-DVAITA -Μή δυιστική θεώρηση) Ούτως εχόντων που λένε των πραγμάτων,η δυνατότητα της περιγραφής της ατομικής ψυχής είναι ίση με την δυνατότητα της περιγραφής της θεϊκότητας μας. Αν θυμηθούμε την Αλήθεια μας θα θυμηθούμε και τούς ρόλους μας ως ατομικών ψυχών . ¨ Αρα μέχρι να θυμηθούμε , η ψυχή στο επίπεδο αυτό το γήινο, μπορεί να περιγραφεί ως αυτό που δέν είναικαι όχι ως αυτό που είναι.
Το ζητούμενο είναι να φύγει η λήθη και να αποκαλυφθεί η Α-λήθεια.Έτσι δεν είναι;
¨Ας είμαστε στηνκαθαρή ενέργεια, στην εσωτερική έρευνα ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ και θα έλθει η ευλογημένη στιγμή
Με αγάπη
Ελένη Του

Θαλασσινή είπε...

γειά σας φίλοι μου
χαίρομαι γιατί και άλλοι έχουν παρόμοιους προβληματισμούς, αλλά είμαι μάλλον κοντά στην ANASA μόνο από το γεγονός ότι είμαι και γω παθούσα. (έχασα τον αγαπημένο μου).
θεωρητικά βέβαια ψάχνω, διαβάζω και γνωρίζω αυτά που ειπώθηκαν και είμαι ανοιχτή ΕλΈνα

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...