Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2010

Mία ενσάρκωση του Φωτός πάνω στη γη

Γερόντισσα Γαβριηλία
.
«Στην Φιλία και στον Έρωτα, πρέπει κι ο άλλος να ανταποκρίνεται. Αλλιώς δεν γίνεται. Στην Αγάπη όμως, όχι. Η Αγάπη, όπως μας την δίδαξε για πρώτη φορά ο Χριστός, δίδεται χωρίς να ζητά. Αυτή είναι η μεγάλη, η τεράστια διαφορά. Γιατί παύει να υπάρχει το Εγώ. Παύει να υπάρχει ο εαυτός μας. Όπως παίρνουμε την Αγάπη από τον Θεό, την δίνουμε στον άλλον χωρίς να μας ενδιαφέρει καθόλου τι θα την κάνει... Αυτό είναι το σπουδαίο.»

- Δηλαδή όπως το έκανε ο Χριστός ;

«Ακριβώς. Κι όπως το κάνουν πάρα πολλοί άνθρωποι σήμερα. Όλοι οι άνθρωποι του Θεού, έτσι αγαπούν. Δεν αγαπούν επειδή περιμένουν κάτι απ' αυτόν που αγαπούν... Αγαπούν γιατί άμα παύεις ν’ αγαπάς, παύεις να ζεις. Όποιοι δεν το ένοιωσαν αυτό δεν ένοιωσαν καθόλου τη Χαρά του Θεού. Καθόλου. Γιατί όλο ασχολούνται με τον εαυτό τους... «Είδες; Εγώ τόσο τον αγαπώ αυτόν τον άνθρωπο, κι αυτός τίποτα για μένα. Έκανα τόσες θυσίες»...

Κι όλο τέτοιες ανοησίες ακούς! Καμιά σχέση με την κατά Θεόν Αγάπη! Αυτή η Αγάπη, έρχεται από την Πηγή της Αγάπης πηγαίνει στον άλλον και ξαναπάει στην Πηγή της. Τι λόγο έχω εγώ ύστερα να περιμένω και να αναρωτιέμαι «Μ’ αγαπάει, δεν μ’ αγαπάει»; Έγινε η «ένωση» με τον Θεό; Τι άλλο θέλουμε; Αυτός είναι ο σκοπός της ζωής μας!



Ενα βουνό

«Πολλές φορές το Θέλημά Του δεν μας φαίνεται ούτε δίκαιο, ούτε μας ταιριάζει, ούτε μας αρέσει. Αλλ' όταν βλέπουμε ότι πίσω απ' αυτά είναι ένα βουνό, το βουνό της Αγάπης Του, βλέπουμε ότι μόνο έτσι μπορούσαν να είναι τα πράγματα εναρμονισμένα εν Θεώ».


Το παράδειγμα

«Το παν είναι το παράδειγμα. Τίποτε άλλο. Παράδειγμα και σιωπή και αγάπη... Η εμπειρία μου, αυτό μου έδειξε. Και για τα παιδιά, και για τους μεγάλους. Προπαντός για τον μεγάλο. Γιατί αν τύχει και σχολιάσεις και μιλήσεις και κρίνεις αυτά που πιστεύει, αυτά που βάζει σε πράξη σε κάποιον άλλο, χτυπάς κατάμουτρα τον Εγωισμό του. Κι ο Εγωισμός δεν θέλει, έστω και μέσα του να αναγνωρίσει ότι αυτά που λες είναι σωστά... Δεν θέλει να του το πει κάποιος άλλος. Δυστυχώς ... Το παν είναι να μην μιλήσεις. Να μη μιλήσεις ώς τη στιγμή που αυτός, ή αυτή, θα σου ζητήσει τη γνώμη σου...

Το λέει πολύ ωραία ο Κύριος. «Τω αιτούντι σε δίδου». Για όλα τα ζητήματα... Σου ζητά τη γνώμη σου; Τότε θα την πεις. Αυτή είναι η δική μου εμπειρία. Μ' αυτά τα δύο είμαι τόσο ευτυχισμένη, τόσο γαλήνια, τόσο ήσυχη... Δεν μπορώ να σας το περιγράψω. Είμαι ο Ουρανός επάνω στη Γη... Αγάπη και Σιωπή. Τίποτε άλλο δεν θέλω ...


Το θαυμάσιο Κέντημα

«Κάποιος παραπονιόταν ότι δέχεται αδικίες, κι αναρωτιόταν γιατί ο φτωχός να είναι φτωχός, γιατί ο ένας έτσι κι ο άλλος αλλιώς, γιατί τα πολλά να τα 'χουν μερικοί κι οι άλλοι όχι... Και μια μέρα είδε ένα όραμα. Τον Πανάγαθο Θεό, ψηλά στον Ουρανό, με ένα τελάρο μπροστά Του, όπου κένταγε τις ζωές όλων μας. Είδε κι εμάς τους ανθρώπους κάτω στη Γη, να βλέπουμε μόνο τα ξέφτια που κρέμονταν και να μην μπορούμε να δούμε το θαυμάσιο Κέντημα του Θεού. Αλλά ούτε και να το καταλάβουμε...

Τι ωραίο. Έτσι είναι. Μόνο όταν θα πάμε Εκεί, θα θαυμάσουμε το Σχέδιο του Θεού στη ζωή μας! Γι' αυτό στεναχωριόμαστε. Γιατί βλέπουμε μόνο την ανάποδη του Κεντήματος...»


Η προστασία των Αγγέλων

Οι Άγγελοι είναι πάντα έτοιμοι να μας βοηθήσουν. Το έχω δει με τα μάτια μου. Τα νοερά μάτια. Και στην πιο δύσκολη στιγμή ακόμα ... Να περνούν τσακάλια - ολόκληρη ομάδα - με τα λαμπερά τους μάτια και να έρχονται κατά πάνω μου, μέσα στο δάσος, στη ζούγκλα, όταν ήμουν στην Ινδία και να με κάνει ο Θεός αόρατη σ' αυτά, σαν να μην υπήρχα ... Δεν ήταν των Αγγέλων η προστασία αυτή; Τι λέτε ... ΄Υστερα από τέτοιες περιπέτειες, τίποτα δεν με τρομάζει ...
Και κάτι άλλο. Όταν αγαπούμε, οι ΄Αγγελοι γίνονται οι καλύτεροί μας συνεργάτες. Αυτοί έρχονται και όταν εμείς διερωτώμεθα : «΄Αραγε πού να πάω; ΄Αραγε αν πάω εκεί, τι θα βρω;» ΄Εκανα πολλές μετακινήσεις στη ζωή μου και τύχαινε να πηγαίνω από τόπο σε τόπο, χωρίς να έχω καμιά ασφάλεια υλική και πάντα να έχω την προστασία των Αγγέλων. ΄Ελεγα και λέω : «Πάω από το καλό στο καλύτερο». Κι ας είναι και στο χειρότερο και στο πιο δύσκολο σωματικά, αλλά πάντοτε με χαρά. Γιατί ήξερα ότι είναι στο Πρόγραμμα του Θεού


Αυτό, παιδί μου, να το κάνεις όλον τον καιρό. ΄Οπου κι αν βρίσκεσαι. ΄Οποιος κι αν σε περιτριγυρίζει. ΄Οποιος κι αν σε προσβάλλει ή σε στεναχωρεί. ΄Οποιος κι αν σ' αγαπά. ΟΛΑ όσα γίνονται είναι στο Πρόγραμμα του Θεού και γι΄ αυτό, θα τ' αγαπάς...»

- Γερόντισσα, αυτή η κρυφή φωνή που «ακούμε» πολλές φορές, είναι ο ΄Αγγελός μας;

«Ναι. Και πρέπει να το αντιληφθούμε. Να το διευκρινίσουμε. Και σιγά-σιγά ο Θεός θα μας δώσει μια αγία δύναμη, δηλαδή την Διάκριση για να την βάζουμε σε πράξη...»


Προτιμότερη η σιωπή

«Είναι μερικοί άνθρωποι που τους αρέσει να αναπτύσσουν τις «αλλαντάλλων» θεωρίες τους, μπορεί και τρία τέταρτα της ώρας... Σ' αυτές τις περιπτώσεις, να μην λες τίποτε. Απολύτως τίποτε. Κι ας φεύγουν ικανοποιημένοι ότι σε πείσαν. Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν πρέπει να μιλάει κανείς. Γιατί σου το λέει, θ' ανοίξουν τα μάτια τους, θα μάθουν λίγα πράγματα για την αλήθεια, θα την διαστρεβλώσουν κι ύστερα θα την παρουσιάσουν όπως αυτοί θέλουν. Ενώ όταν δεν ξέρουν τουλάχιστον...»


Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό ...

9 σχόλια:

PISTOS788 είπε...

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ...

delta είπε...

@ PISTOS788

Πραγματικά δύσκολα μπορείς να διαβάσεις τόσο εμπνευσμένο και συνάμα τόσο απλό λόγο όσο της Γερόντισσας.

Να είσαι καλά φίλε μου

Ανώνυμος είπε...

Αν αγαπάς δεν προβληματιζεσαι πως νιωθει ο αλλος.Γεμιζεις απο τα δικα σου συναισθηματα,νιωθεις πληροτητα.Επισης αν μας αγαπουν το νιωθουμε ειναι περιττο να ρωτησουμε.Ακομη και τα κυτταρα στο σωμα μας το ξερουν.Οσο για τους εγωπαθεις αυτοι χανουν.........

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

φωτεινες σκεψεις...
καταπληκτικη αναρτηση delta!
καλημερα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

το μολύβι είπε...

ΑΣΧΕΤΟ!!!

Βρέχει πολύ...
Όμως την έκανα πάλι την βόλτα μου σε μερικές γειτονιές.
Σ' αυτές που οι άνθρωποι λένε πως φιλοσοφούν.
Και είδα πόσο πολύ μας αρέσει να είμαστε δάσκαλοι.
Οχι μαθητές.
Μόνο δάσκαλοι...
Μου φαίνεται σαν νάναι αυτό ένας θάνατος.
Ο χειρότερος.
Γιατί δεν τον ακολουθεί μια γέννηση.
Επιμένουμε στο παλιό μας, και δεν γεννάμε το καινούριο.

Την αγάπη μου σε όλους

delta είπε...

@ Ανώνυμος

Αγαπητέ φίλε ανώνυμε, μόλις έδωσες τον ορισμό της αληθινής αγάπης. Μαζί σου κι εγώ.

delta είπε...

@ Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

Καλησπέρα πεταλούδα

Χαίρομαι ιδιαίτερα που σου άρεσε καλή μου

delta είπε...

@ το μολύβι

Μολύβι, μολυβάκι …

Έτσι ακριβώς θα είναι τα πράγματα αν έτσι τα αντιλαμβάνεσαι. Σαν τον χειρότερο θάνατο.

Εμείς εδώ κερνάμε καφεδάκι. Για άλλους γλυκό, για άλλους πικρό. Διαλέγει ο καθένας και παίρνει …

Την ευχή μου σου στέλνω

το μολύβι είπε...

Μια χαρά και στα γούστα μου το καφεδάκι που σερβίρετε...
Το περιπετειώδες του χαρακτήρα μου με οδηγεί και σε άλλα δρομάκια, λίγο πιο πέρα απ, αυτά που με ευχαριστούν.
Βλέποντας τους γύρω,κατανοώ τον εαυτό μου.
Ο προβληματισμός αφορά και εμένα. Ίσως κυρίως εμένα.
Θα έπρεπε να είχα γράψει στο πρώτο ενικό πρόσωπο, όπως πολύ σωστά θα μου έλεγε μια φίλη...
Ή ίσως για ακόμη μια φορά η σιωπή θα ήταν χρυσός.
Αν και σήμερα πικράθηκα,
αν το καφενείο είναι ανοιχτό,
τον καφέ μου τον πίνω γλυκό.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...