Οι εχθροί μας είναι μια ευλογία

Για να ανθίσει το φυτό πρέπει πρώτα να πεθάνει ο σπόρος. Όταν ο σπόρος εξαφανιστεί , φυτρώνει το φυτό. Από εκείνη τη στιγμή ολόκληρο το σύμπαν μοιάζει να είναι εναντίον του. Άνεμοι, καταιγίδες, παιδιά και ζώα που προσπαθούν να το ξεριζώσουν. Δεκάδες προβλήματα και εχθροί που το μικρό φυτό θα αναγκαστεί να πολεμήσει μόνο του. Είναι όμως στα αλήθεια οι εχθροί του;

Οι άνεμοι της αντιξοότητας δεν φυσάνε εναντίον μας. Μας δίνουν μια ευκαιρία, μας δίνουν μια πρόκληση, μας δίνουν μια δυνατότητα να ριζώσουμε βαθιά. Μας λένε να σταθούμε στο έδαφος και να δώσουμε μια γερή μάχη. Μας δυναμώνουν.

Ας διαβάσουμε ένα απόσπασμα από το βιβλίο «Το Δέντρο της Γνώσης του Καλού και του Κακού» του σύγχρονου Βούλγαρου σοφού : Omraam Mikhael Aivanhov

Είναι το ένστικτο που σπρώχνει τους ανθρώπους στην εκδίκηση, δεν είναι η σοφία: σας χτυπούν και χτυπάτε χωρίς να σκεφτείτε. Σας έχω διηγηθεί την ιστορία των τριών γιόγκι που είχαν αποτραβηχτεί στο δάσος; Προσεύχονταν, διαλογίζονταν, ήθελαν να γίνουν τέλειοι ... Κάποιος περνάει από εκεί και δίνει ένα χαστούκι στον πρώτο. Και τι κάνει αυτός; Σηκώνεται πάνω, ορμάει και του δίνει δύο. Πραγματικά, αυτός, υπάρχει η ελπίδα να τελειοποιηθεί! Ο δεύτερος δέχεται κι αυτός ένα χαστούκι: σηκώνεται για να ανταποδώσει, αλλά σκέφτεται για δυο δευτερόλεπτα και ξανακάθεται. Αυτός τουλάχιστον είχε μάθει την αυτοκυριαρχία. ΄Οσο για τον τρίτο ... ούτε που αντιλήφθηκε ότι έφαγε ένα χαστούκι, εξακολουθεί να διαλογίζεται!

.

Λοιπόν, βλέπετε, υπάρχουν βαθμοί.

Ο πρώτος γιόγκι ανήκει στην κατηγορία των κοινών ανθρώπων που ανταποδίδουν πάντα σύμφωνα με τη δικαιοσύνη ... ή ακόμα και με την αδικία! Ο δεύτερος ανήκει στην κατηγορία αυτών που συγκρατούνται, γιατί σκέφτονται. Λέει: «Δεν αξίζει τον κόπο να ανταποδώσω, γιατί θα δυσκολέψω ακόμη τα πράγματα...» ΄Οσο για τον τρίτο, έχει ήδη τόσο εξελιχθεί ώστε να μην αισθάνεται πια τα χτυπήματα του εχθρού του.

Και τώρα θα προχωρήσω ακόμα πιο μακριά για να σας πω ότι οι εχθροί σας είναι μια ευλογία. Σκέφτεστε: «Μα τι λέει, έχασε το μυαλό του πια! Οι εχθροί μας είναι μια ευλογία ;» Αυτή η αντίδραση αποδεικνύει ότι δεν καταλαβαίνετε πολλά πράγματα. Ναι, μια ευλογία, γιατί είναι οι εχθροί που μπορούν να σας βοηθήσουν να γίνετε πιο δυνατοί, πιο ισχυροί και πιο φωτεινοί. Καθώς δεν είστε φωτισμένοι, δεν το βλέπετε, και παραδίνεστε. Αν όμως είστε νοήμονες, θα καταλάβετε ότι σας προσφέρουν την ευκαιρία να γίνετε μια θεότητα. Αυτοί οι εχθροί είναι μεταμφιεσμένοι φίλοι, είναι αυτοί που σας υποχρεώνουν να ασκείστε, να εξελίσσεστε.

Πρέπει να ξέρετε ότι οι δύο αρχές του φωτός και του σκότους εκδηλώνονται ασταμάτητα στον κόσμο και ότι αγωνίζονται αιώνια αναμεταξύ τους. Λοιπόν, αν ανήκετε στα σκοτάδια, θα σας επιτεθεί το φως, κι αν ανήκετε στο φως, θα σας επιτεθούν τα σκοτάδια. Πρέπει να το περιμένετε αυτό. Ναι, αυτό όμως δεν είναι λόγος να σταματήσετε και να μην κάνετε πια τίποτα το καλό, παρά την έλλειψη κατανόησης και την εχθρότητα, πρέπει να εξακολουθείτε, πρέπει μάλιστα να μάχεστε, αλλά να μάχεστε μόνο με τα μέσα του φωτός. Εγώ, σας παρουσιάζω μια τόσο προνομιούχα μέθοδο ώστε, αν με καταλάβετε, θα είστε πάντα ο νικητής, ο θριαμβευτής. Γιατί θα χειρίζεστε δυνάμεις και ενέργειες ανώτερες, ακόμη άγνωστες.

Οι εχθροί είναι ένας πειρασμός που τον στέλνει ο αόρατος κόσμος, γιατί υπάρχει η επιθυμία να τους ανταποδώσουμε με τα ίδια όπλα για να τους δείξουμε ότι είμαστε πιο δυνατοί από αυτούς. Λοιπόν, αυτοί είναι ένας πειρασμός και συνάμα μια ευλογία, που σας αναγκάζουν να εξασκηθείτε. Αντί να τεμπελιάζετε και να κοιμάστε πάνω στις δάφνες σας, σας αναγκάζουν να ξεπερνάτε τον εαυτό σας. Αλλά βέβαια, για να φτάσετε σ' αυτόν το βαθμό της συνείδησης, χρειάζεται πολλή αγάπη, πολλή καλοσύνη ...

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό ...