Ο μύθος λέει πως ο Ηρακλής διετάχθη να συλλάβει τα ανθρωποφάγα άλογα του βασιλιά Διομήδη, ο οποίος ήταν σκληρός άνθρωπος κι έριχνε βορά στα φοβερά άλογα κάθε ξένο. Ο Ηρακλής πήρε μαζί του σε αυτό το ξεκίνημα τον φίλο του Άβδηρο, και μετά από προσπάθειες, κατόρθωσε να συλλάβει τα άλογα. Σίγουρος για την επιτυχία του, τα έδωσε στον Άβδηρο να τα οδηγήσει στον Διομήδη, αλλά ο Άβδηρος δεν είχε τις ικανότητες του Ηρακλή, τα άλογα αφηνίασαν και τον σκότωσαν. Ο Ηρακλής αναγκάστηκε να τα κυνηγήσει ξανά και να τα συλλάβει. Τέλος τα άλογα σκοτώνουν τον ίδιο τον αφέντη τους, τον Διομήδη.
Ο αναζητητής της γνώσης, στο ξεκίνημά του πρέπει να συλλάβει και να δαμάσει τις βίαιες, σκληρές, άπονες και πολεμοχαρείς σκέψεις του (τα Α-λογα). Ακόμη, πρέπει να περιορίσει την απότομη και σκληρή έκφραση και ομιλία προς τους άλλους. Σκεφθείτε πόσες φορές δεν είπαμε άσχημα λόγια στον σύντροφό μας πάνω σε ένα καυγά! Αυτές τις ενστικτώδεις παρορμήσεις, πρέπει να τις αναγνωρίσουμε και να τις τιθασεύσουμε. Τα Ά-λογα δηλαδή αντιπροσωπεύουν τις σκέψεις κακίες που γενικώς ονομάζουμε σκεπτομορφές κακίας. Αυτές οι σκεπτομορφές είναι ανεξέλεγκτες πολλές φορές και έχουν την δύναμη από μόνες τους πολλές φορές να κάνουν κακό σε ανυποψίαστα άτομα. Ο άνθρωπος, με την υλική υπόσταση να κυριαρχεί μέσα του είναι πολλές φορές αδύνατος από την νοητική επίθεση σκεπτομορφών κακίας που εξαπολύονται εναντίον του. Σαν υλικό άτομο πέφτει εύκολα θύμα ισχυρών σκέψεων κακίας. Αυτό που έπαθε ο Άβδηρος οι νοητικές δυνάμες του οποίου ήταν μικρότερες των σκεπτομορφών κακίας, των Α-λόγων. Όταν όμως ο άνθρωπος αναρριχηθεί στο ύψος του υιού θεού, τότε κατορθώνει να αντιμετωπίζει με επιτυχία κάθε σκεπτομορφή κακίας, όπως έκανε ο Ηρακλής.
Επίσης η ίδια η ψυχή (Ηρακλής) όμως πολλές φορές δεν αναλαμβάνει να οδηγήσει τα άλογα στον τελικό προορισμό, αλλά τα εμπιστεύεται στη προσωπικότητα (Αβδηρος), υπερεκτιμώντας την κατάσταση. Το μάθημα έρχεται με πιο σκληρό τρόπο, καθώς η προσωπικότητα δεν είναι έτοιμη να αντισταθεί στις αδηφάγες σκέψεις κι η ψυχή προσπαθεί και πάλι για να πετύχει το στόχο της. Τελικά σκοτώνεται αυτός που αφεντεύει τις ιδιοτελείς σκέψεις και τα άπονα λόγια, από τα ίδια τα δημιουργήματά του, γεγονός που συμβολίζεται με τον θάνατο του Διομήδη.
Γενικά ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος, θα πρέπει να γνωρίζει τη δύναμη που έχει ο Νους και να ελέγχει κάθε σκέψη κακίας. Είναι αυτό που λέμε, ότι την πρώτη κακή σκέψη δεν μπορείς να την εμποδίσεις εύκολα, μπορείς όμως τις επόμενες. Κανείς δεν θα πρέπει να εξαπολύει εναντίον άλλων σκέψεις κακίας και καταστροφής διότι ενίοτε συμβαίνει να υλοποιούνται. Και τότε ο άνθρωπος μαζί με τους άλλους καταστρέφει και τον ίδιο του τον εαυτό. Διότι γίνεται γενήτορας αρνητικής ενέργειας και κακίας με πρώτο θύμα τον ίδιο του τον εαυτό, αφού μπαίνουν σε κίνηση οι νόμοι του Κάρμα. Σε περίπτωση που γίνει το κακό, θα πρέπει να επανορθώσει με έργα ανωτερότητος, προσφοράς υπηρεσίας προς τους ανθρώπους και μάλιστα με την καθοδήγηση του Νου, της καρδιάς και του πνεύματος.
Ο αναζητητής της γνώσης, στο ξεκίνημά του πρέπει να συλλάβει και να δαμάσει τις βίαιες, σκληρές, άπονες και πολεμοχαρείς σκέψεις του (τα Α-λογα). Ακόμη, πρέπει να περιορίσει την απότομη και σκληρή έκφραση και ομιλία προς τους άλλους. Σκεφθείτε πόσες φορές δεν είπαμε άσχημα λόγια στον σύντροφό μας πάνω σε ένα καυγά! Αυτές τις ενστικτώδεις παρορμήσεις, πρέπει να τις αναγνωρίσουμε και να τις τιθασεύσουμε. Τα Ά-λογα δηλαδή αντιπροσωπεύουν τις σκέψεις κακίες που γενικώς ονομάζουμε σκεπτομορφές κακίας. Αυτές οι σκεπτομορφές είναι ανεξέλεγκτες πολλές φορές και έχουν την δύναμη από μόνες τους πολλές φορές να κάνουν κακό σε ανυποψίαστα άτομα. Ο άνθρωπος, με την υλική υπόσταση να κυριαρχεί μέσα του είναι πολλές φορές αδύνατος από την νοητική επίθεση σκεπτομορφών κακίας που εξαπολύονται εναντίον του. Σαν υλικό άτομο πέφτει εύκολα θύμα ισχυρών σκέψεων κακίας. Αυτό που έπαθε ο Άβδηρος οι νοητικές δυνάμες του οποίου ήταν μικρότερες των σκεπτομορφών κακίας, των Α-λόγων. Όταν όμως ο άνθρωπος αναρριχηθεί στο ύψος του υιού θεού, τότε κατορθώνει να αντιμετωπίζει με επιτυχία κάθε σκεπτομορφή κακίας, όπως έκανε ο Ηρακλής.
Επίσης η ίδια η ψυχή (Ηρακλής) όμως πολλές φορές δεν αναλαμβάνει να οδηγήσει τα άλογα στον τελικό προορισμό, αλλά τα εμπιστεύεται στη προσωπικότητα (Αβδηρος), υπερεκτιμώντας την κατάσταση. Το μάθημα έρχεται με πιο σκληρό τρόπο, καθώς η προσωπικότητα δεν είναι έτοιμη να αντισταθεί στις αδηφάγες σκέψεις κι η ψυχή προσπαθεί και πάλι για να πετύχει το στόχο της. Τελικά σκοτώνεται αυτός που αφεντεύει τις ιδιοτελείς σκέψεις και τα άπονα λόγια, από τα ίδια τα δημιουργήματά του, γεγονός που συμβολίζεται με τον θάνατο του Διομήδη.
Γενικά ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος, θα πρέπει να γνωρίζει τη δύναμη που έχει ο Νους και να ελέγχει κάθε σκέψη κακίας. Είναι αυτό που λέμε, ότι την πρώτη κακή σκέψη δεν μπορείς να την εμποδίσεις εύκολα, μπορείς όμως τις επόμενες. Κανείς δεν θα πρέπει να εξαπολύει εναντίον άλλων σκέψεις κακίας και καταστροφής διότι ενίοτε συμβαίνει να υλοποιούνται. Και τότε ο άνθρωπος μαζί με τους άλλους καταστρέφει και τον ίδιο του τον εαυτό. Διότι γίνεται γενήτορας αρνητικής ενέργειας και κακίας με πρώτο θύμα τον ίδιο του τον εαυτό, αφού μπαίνουν σε κίνηση οι νόμοι του Κάρμα. Σε περίπτωση που γίνει το κακό, θα πρέπει να επανορθώσει με έργα ανωτερότητος, προσφοράς υπηρεσίας προς τους ανθρώπους και μάλιστα με την καθοδήγηση του Νου, της καρδιάς και του πνεύματος.
2 σχόλια:
o Νους πρωτοπαθής της αμαρτίας.
Τα άλογα τρέφονταν με ανθρώπινη σάρκα όπως τα κακά στοιχειακά διατηρούνται στη ζωή από αιθερική ενέργεια, η οποία επίσης μετατρέπεται στον άνθρωπο σε σάρκα και αίμα. Ο Διομήδης συμβολίζει τον εγωισμό στην κακή του έκφραση. Τα άλογα έφαγαν τον Διομήδη.
Σαν γενικός κανόνας, το κακό πολεμά τόσο το καλό όσο και το κακό, και δημιουργεί ζημιά και στις δυο πλευρές, ενώ το καλό ενδυναμώνει το καλό πάντοτε !
Δημοσίευση σχολίου