Κυριακή 10 Μαΐου 2009

ΜΑΝΑ


Η Μάνα, του Γεωργίου Μαρτινέλλη

«Μάνα» κράζει το παιδάκι,
«Μάνα» ο νιος και «Μάνα» ο γέρος,
«Μάνα» ακούς σε κάθε μέρος,
α! τι όνομα γλυκό.

Τη χαρά σου και τη λύπη,
με τη μάνα τη μοιράζεις,
ποθητά την αγκαλιάζεις,
δεν της κρύβεις μυστικό.

Εις τον κόσμον άλλο πλάσμα,
δεν θα βρεις να σε μαντεύει,
σαν τη μάνα που λατρεύει,
σαν τη μάνα που πονεί.

Την υγειά της, τη ζωή της,
όλα η μάνα τ' αψηφάει,
για το τέκνο π' αγαπάει,
για το τέκνο που φιλεί.

Όπου τρέχεις, πάντα η μάνα,
με το νου σε συντροφεύει,
σε προσμένει, σε γυρεύει,
μ' ανυπόμονη καρδιά.

Κι αν σκληρός εσύ φαρμάκια,
την ποτίζεις την καημένη,
πάντα η μάνα σ' απανταίνει,
με τα ολόθερμα φιλιά.

Δυστυχής όποιος τη χάνει,
ο καημός είναι μεγάλος.
Σαν τη μάνα δεν είν' άλλος,
εις τον κόσμο θησαυρός.

Κι' όποιος μάνα πια δεν έχει,
«Μάνα» κράζει στ' όνειρό του.
Πάντα «Μάνα» στον καημό του,
είν' ο μόνος στεναγμός!

`````````
Μάνα, του Γεράσιμου Μαρκορά

Μάνα!.. Δε βρίσκεται
λέξη καμία
νάχει στον ήχο της
τόση αρμονία,
σαν ποιος να σ’ άκουσε
με στήθος κρύο,
όνομα θείο;

Παιδί από σπάργανα
ζωσμένο ακόμα,
με χάρη ανοίγοντας
γλυκά το στόμα,
γυρνάει στον άγγελο
που τ’ αγκαλιάζει
και μάνα κράζει.

Στον κόσμο τρέχοντας
ο νέος διαβάτης
πέφτει στ’ αγνώριστα
βρόχια τσ’ απάτης,
και αναστενάζοντας,
Μάνα μου! Λέει,
Μάνα! Και κλαίει.

Της νιότης φεύγουνε
τ’ άνθια κ’ η χάρη
τριγύρω σέρνεται
με αργό ποδάρι,
ώσπου στην κλίνη του,
σα βαρεμένος,
πέφτει ο καημένος.

Και πριν την ύστερη
πνοή του στείλει,
αργά ταράζονται
τα κρύα του χείλη,
και με το μάνα μου!
πρώτη φωνή του,
πετά η ψυχή του.

````````
Μανούλα, του Μ. Πετρίδη

Δική μου, ξέχωρη από σας, ζωή δεν έχω,
ξοπίσω σας, με τη δική σας πάντα συλλογή,
σαν ίσκιος σας, παιδιά μου, τρέχω.

Χρόνια πολλά σε όλες τις Μανούλες!

9 σχόλια:

delta είπε...

Λένε πως η μόνη αγάπη που μπορεί να προσεγγίσει την αγάπη του Θεού είναι η αγάπη της μάνας για τα παιδιά της ...

mar9659 είπε...

Υπεροχα ποήματά !είναι απο τα πρώτα που μάθαμε παιδιά σαν είμασταν στα σχολειά μας!!!θέλω να ευχηθώ κι'εγώ Χρόνια πολλά σε όλες τις "ΜΑΝΕΣ"στα πέρατα του κόσμου!!και ίσως η ευχή μου φτάσει και κάπου εκεί ψηλά....στην δική μου "ΜΑΝΑ"που δεν πρόλαβα να γνωρίσω.. "ΜΑΝΑ"μου Χρόνια σου πολλά!!να μάγαπάς και να μας προσέχεις!!!είμαι κιεγώ Μάνα πιά...νάξερες πόσο σε νοιώθω!!Μάνα μ'ακούς!!!Συγχωρέστέ με για αυτήν την παρόρμηση,είναι απλά λόγια ψυχής!!είμουν μόλις 3 ημερών όταν την έχασα,πρί καλάκαλά την βρώ!!!ευχαριστώ!

Φώτης είπε...

Αγαπητή "mar9659", δεν υπάρχει λόγος να απολογείσαι για την παρόρμησή σου! Αυτά που νιώθεις είναι πολύ τρυφερά και δεν είναι κακό να τα εξωτερικεύεις. Μας έχουν κάνει να πιστεύουμε πως αν δείχνουμε πόσο ευαίσθητοι και ανθρώπινοι είμαστε, θα γίνουμε ευάλωτοι ή θα χαρακτηριστούμε "γραφικοί". Η μάνα αξίζει κάθε εκδήλωση στοργής και αγάπης και είμαι σίγουρος πως η μανούλα σου ( που δεν είναι "κάπου εκεί ψηλά", αλλά γύρω σου και μέσα σου ), σε προστατεύει και χαίρεται τώρα που νιώθεις κι εσύ την χαρά και την ευλογία της μητρότητας! Αν και δεν πιστεύω σε επετειακούς εορτασμούς ( οι μητέρες, τα παιδιά, οι ερωτευμένοι, το περιβάλλον και η ζωή γιορτάζουν κάθε μέρα ), εύχομαι χρόνια πολλά σε όλες τις μανούλες του κόσμου!

✿ margarita είπε...

mar9659 Nα είσαι σίγουρη πως και σ'ακούει και σε προσέχει..ο φύλακας άγγελός σου!!

Delta "Λένε πως η μόνη αγάπη που μπορεί να προσεγγίσει την αγάπη του Θεού είναι η αγάπη της μάνας για τα παιδιά της"

To πιστεύω ασυτο :)

Foti υπάρχουν κάποιες γιορτές που κι εγω δεν τις αποδέχομαι..όμως η γιορτή της μητέρας είναι διαφορετική,εννοείται πως κάθε μέρα δείχνω στη μητέρα μου την αγάπη μου αυτο δεν αλλάζει..

Μα μου αρέσει που η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη στη Μητέρα εδώ και πολλά πολλά χρόνια..:)

mar9659 είπε...

Σας ευχαριστώ πολύ όλους!!τι να πώ!με συγκινήσατε !!να είστε όλοι καλά!!αν και φορτισμένη συναισθηματικά ωστόσο χαίρομαι που υπάρχουν ακόμη άνθρωποι με ευαισθησίες!!!έκανα κι εγώ σήμερα μια αναφορά για"ΕΚΕΙΝΗ"στο μπλογκ μου ,το ώφείλω νομίζω στην μνήμη της!!! Υ.Γ.(ειμαι και εγώ κατα των επετιακών εορτών,αλλά αυτή την μέρα δεν την εκλαμβάνω σαν επετειακή εγώ...στην ψυχή μου και στην καρδιά υπάρχει,"πάντα" κάθε στιγμή μέχρι να σταματήσω να αναπνέω!καιπάλι σας ευχαριστώ!!!

stavrosn είπε...

Ένας ακόμα συγκινημένος να συμφωνήσει πως δεν υπάρχει πιο ιερή κι ακατάλυτη σχέση από αυτή με τη μάνα και να ευχαριστήσει την τόσο ευαίσθητη edelweiss για τα ποιήματα της ηλικίας της αγνότητας που όχι, δε θέλουμε να περάσει!

delta είπε...

Θέλει μεγάλο κουράγιο φίλη mar9659 να ανοίγεις τον εσωτερικό σου κόσμο και να μοιράζεσαι ότι πολυτιμότερο έχεις μαζί μας και γι’ αυτό όχι μόνο δεν πρέπει να ζητάς συγγνώμη αλλά πρέπει όλοι να σε ευχαριστήσουμε, γιατί με τα λόγια σου, με αυτή την κραυγή αγωνίας και αγάπης συνάμα που εξέπεμψες, μας συγκλόνισες. Οι αληθινές στιγμές είναι αυτές που λείπουν σήμερα και αυτές αξίζουν πραγματικά.

delta είπε...

Και να προσθέσω και κάτι ακόμη επηρεασμένος από την καταπληκτική φωτογραφία με την οποία στόλισε η Μαργαρίτα τα όμορφα αυτά ποιήματα.
Νομίζω πως η μητέρα σου σαν την καλή νεράιδα της φωτογραφίας, έστω κι αν δεν την βλέπεις, ακόμη σε κρατάει στην αγκαλιά της …

mar9659 είπε...

ΔΕΝ ΕΧΩ ΛΟΓΙΑ!ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ!ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!!!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...