Ο αποσυμβολισμός του Άθλου του Ηρακλή "Οι Στυμφαλίδες Όρνιθες"

Στη λίμνη Στυμφαλία, ζούσαν κάποια φοβερά πουλιά, τα οποία είχαν σιδερένιο ράμφος και νύχια και ατσάλινα φτερά. Προστατεύονταν από τον θεό Άρη. Ο Ηρακλής ανέλαβε να απαλλάξει τη περιοχή από την απειλή αυτή. Πήγε στη λίμνη, αλλά δεν έβλεπε τα πουλιά. Τότε εμφανίστηκε η θεά Αθηνά και του είπε τι να κάνει. Ο Ηρακλής άρχισε να κάνει ένα δυνατό θόρυβο με κρόταλα, τα πουλιά ταραγμένα βγήκαν από τις κρυψώνες τους κι εκείνος τα σκότωσε με δηλητηριασμένα βέλη, από το δηλητήριο της Λ. Ύδρας . Μερικά που σώθηκαν πέταξαν προς τη Κολχίδα, όπου ένας άλλος ήρωας, ο Ιάσονας, τα συνάντησε.

Οι στυμφαλίδες όρνιθες συμβολίζουν τα όρνεα που κατατρώγουν τη συνείδηση κι εξουδετερώνονται με το ιερό πυρ που προαναφέραμε. Σκέψεις και ιδέες που αναπτύσσονται και μπορούν να μας βλάψουν, περιορίζοντας τη διεύρυνση της συνειδητότητάς μας. Πρέπει να αποκτήσουμε αντίληψη του δικαίου και της διάκρισης μεταξύ ορθού και μη ορθού. Στο μύθο αυτό εμφανίζεται η Αθηνά, θεά της σοφίας, να δώσει τη λύση.

Ο ήρωας είναι πια αρκετά δυνατός και τα όρνεα δεν τολμούν εύκολα να επιτεθούν. Κρύβονται. Αλλά δεν παύουν να υπάρχουν. Με σοφία τα αναγκάζει να εκδηλωθούν και τα εξουδετερώνει. Με την ενδοσκόπηση θα αποκτήσουμε το γνώθι σ’ αυτόν, και θα μπορέσουμε να εντοπίσουμε και συνειδητοποιήσουμε τις κακές αυτές ιδέες, σκέψεις και τάσεις. Θα πρέπει να πολεμήσουμε τις όρνιθες της κακολογίας, της περιαυτολογίας, της φιλαυτίας, του φθόνου, της λαιμαργίας, της λαγνείας, της οργής κ.α. Αυτά κακά πολέμησε εδώ ο Ηρακλής και τις ασήμαντες σκέψεις που επέζησαν, τις εξόρισε. Και τις πολέμησε με την δημόσια γνωστοποίηση και αποκάλυψη. Εκείνο που φοβούνται οι συκοφάντες και κακολόγοι είναι η δημοσιοποίηση του έργου τους και η αποκάλυψη τους. Δεν αρκεί λοιπόν μόνο η δική μας ενδοσκόπηση αλλά δεν θα πρέπει να σιωπούμε και απέναντι σε ανθρώπους συκοφάντες, εγωιστές κ.α. αλλά να τους αποκαλύπτουμε γιατί αλλίως είναι σαν να συναινούμε στο έργο τους.