Κραυγή

-Bοήθεια,κράζεις Κύριε κι ακούω!
έγραφε ο μεγάλος μας στοχαστής Καζαντζάκης πριν ογδόντα χρόνια στην Ασκητική.

-Βοήθεια!
Η σπαραχτική Κραυγή σκίζει ξανά τη θανατερή σιωπή του πηχτού σκοταδιού του 21ου αιώνα!
Ο Θεός κινδυνεύει ξανά!

Η Κραυγή Του αντιλαλεί στα βουνά, στους βράχους κι όλα τα πλάσματα της γης αισθάνονται ένα σφίξιμο στην καρδιά τους.
Από αυτή τη βαθιά σπηλιά, την καρδιά, ακούγονται μουγκρητά, κραυγές, βαθιές ανάσες…
Κάποιος χεροδύναμος παλεύει με θεριό δυνατότερό του…
Κάποιος καλεί απεγνωσμένα σε βοήθεια!
Κάποιος πολύ δικός μας!
Οι πολεμιστές που αφουγκράζονται τη πολύβουη μάχη, ξεκρεμούν αποφασιστικά τα όπλα τους.

Η αντίληψη ενός Θεού με λευκά μαλλιά, μόνιμου κάτοικου ενός μακάριου παραδείσου κάπου στον ουρανό, έρχεται στο τέλος της.
Ένας Θεός μαχόμενος, αγωνιστής, γεμάτος τραύματα, νίκες και ήττες έρχεται να πάρει τη θέση του αποστασιοποιημένου γερο-Πατέρα.

Δεν είναι ουδέτερος αυτός, αναιμικός, αψεγάδιαστος.
Έχει προτιμήσεις, πάθη και ελαττώματα!

Είναι ένας κένταυρος με σώμα ανθρώπου και πρόσωπο Θεού!

Είναι ο Αρχηγός ενός στρατού χαμένου που μάχεται να φτάσει στη θάλασσα!

Είναι Πολεμιστής τρομερός που στέκεται φορές όρθιος, ασάλευτος, με το σπαθί στο χέρι, στην κορφή του βουνού και η σκιά του σκεπάζει τον κάμπο.

Είναι καβαλάρης που καλπάζει ολομόναχος, ολονυχτίς στην έρημο κάτω από το γεμάτο φεγγάρι.

Πλαντάζει από τον καημό, παίρνει τη λύρα, τη φλογέρα, τα τύμπανα και όλα τα πλάσματα χορεύουν συνεπαρμένα στο ρυθμό Του.

Είναι Πολέμαρχος που θέλει κοντά μονάχα πολεμιστές ικανούς να υπακούουν τις πιο αυστηρές διαταγές που προφέρει μονάχα στη σιωπή.
Θέλει κοντά του ήρωες με γνώμη, ανεξαρτησία και σοφία να τον συμβουλεύουν.
Μαζί να πολεμούν, να μοιράζουν τις ευθύνες, να τους εμπιστεύεται ότι δε θα υποχωρήσουν.

Είναι σκληρός σαν το διαμάντι.
Πόσες φορές δεν έβαλε φωτιά πίσω από το δικό του στράτευμα, πόσα γιοφύρια πίσω δε γκρέμισε!

Αποστρέφεται τους ψάλτες, τους ζητιάνους που τον πλησιάζουν παρακαλώντας κι αυτούς που τον προσκυνάνε!
Κρατά μόνο αυτούς που έρχονται οπλισμένοι, που τον κοιτούν στα μάτια και στέκονται όρθιοι μπροστά του.
Τους μετρά με την ικανότητά τους στη μάχη.
Άλλο μέτρο δεν έχει.

Αναζητά εκείνους που μπορούν να αναλάβουν μια δύσκολη αποστολή και να τη θέσουν σε πέρας.

Δέχεται μόνο όσους φέρνει η μεγάλη του κόρη, η Ευθύνη.

Ο πόλεμος του είναι πολύνεκρος κι ατέλειωτος.
Οι αντοχές ξεπερνιούνται.
Το χάος χάσκει απειλητικό.
Η ήττα παραμονεύει σε κάθε βήμα.
Το σκοτάδι βρυχάται κυρίαρχο και πολυδύναμο στην επικράτειά του.
Οι οπαδοί του σκοταδιού πολυάριθμοι και τα βέλη τους σκεπάζουν τον ήλιο ξανά και ξανά.

Ο ίδιος ο Αρχηγός είναι φορές που φοβάται…
Κρύβεται στα καταράχια, στην ερημιά να μη τον βλέπουν και αφήνει το θρήνο του ελεύθερο να ξεσπάσει!

Κάθε πολεμιστής που αποφασίζει να τον ακολουθήσει είναι και μια ανάσα ελπίδας γι΄ αυτόν.

Κάθε πολεμιστής πολύτιμος.
Κάθε προσφορά στον αγώνα δεκτή.

Κάθε νίκη ή ήττα ενός πολεμιστή έχει αντίκτυπο σε όλο το στράτευμα.
Ανήκει σε όλους.
Ένας μόνο πολεμιστής μπορεί ν΄ αλλάξει τη ροή, να σώσει όλους, πόσες φορές δεν έχει γίνει;

Κάθε ώρα επίτευξης μετρά.
Κάθε ύψωμα που καταλαμβάνεται προωθεί όλο το σώμα.
Κάθε ευγενικός στοχασμός προστίθεται στο κοινό οπλοστάσιο.
Κάθε γενναία πράξη σκορπίζει ενθουσιασμό.
Κάθε αξία που υπερασπίζεται, ένα πανί που υψώνεται στο πολυτάξιδο Ιστιοφόρο.

Ένα καράβι στην καταιγίδα χρειάζεται ναύτες, αξιωματικούς και καπετάνιο επιδέξιο για να σωθεί.

Ένας αντίπαλος στρατός πλησιάζει απειλητικά.
Πολλές φορές έχουν συγκρουστεί, γνωρίζονται καλά.
Τώρα στέκονται και οι δυο πάνοπλοι και αποφασισμένοι να ξεκαθαρίσουν τους λογαριασμούς τους.
Από τη μια η άνοδος, το πνεύμα, η εξέλιξη, η ελευθερία.
Από την άλλη η κάθοδος, η υλιστικότητα, ο ολοκληρωτισμός, ο διαχωρισμός των ανθρώπων.

Τα λάβαρα ξετυλίγονται και γράφουν Ελευθερία και Αξιοπρέπεια, από τη μια.
Επιβολή, Δύναμη και Χωριστικότητα από την άλλη.
Η σύγκρουση είναι ήδη σφοδρή.

Μια από τις κρισιμότερες εποχές της ανθρωπότητας έχει αρχίσει.
Μια κρίση μεγάλη βρίσκεται σε εξέλιξη.
Είναι η μεγαλύτερη μετά τον παγκόσμιο πόλεμο, μπορεί και πιο μεγάλη.
Από μια κρίση φεύγει κανείς δυνατότερος ή χάνει μια ευκαιρία που θα τη πληρώσει ακριβά με πολύ κόπο και χρόνο.
Το διακύβευμα ίσως τώρα να είναι και η ίδια η ύπαρξη της.

Ο ολοκληρωτισμός που ηττήθηκε σκληρά στρατιωτικά στον β΄παγκόσμιο πόλεμο, σηκώνει πάλι το απαίσιο κεφάλι του με τη μορφή του οικονομικού ολοκληρωτισμού και της εθνικής και θρησκευτικής μισαλλοδοξίας.

Αν δεν μπορέσει σα σύνολο η ανθρωπότητα να ανταποκριθεί στην ανάγκη για μοιρασιά των πόρων, για ειρήνη, για ενότητα, για κατανόηση, για αξιοπρέπεια, για διασφάλιση των ανθρώπινων δικαιωμάτων και επιμείνει στην αδικία, στην ανισότητα, στην καταδίκη του τρίτου κόσμου στην πείνα, στο ανήθικο υπερκέρδος, τότε με τη δύναμη που διαθέτει μπορεί να προκαλέσει ανυπολόγιστες καταστροφές.

Πεδίο μάχης για τον ολοκληρωτισμό και την ελευθερία είναι τα σπίτια μας(!), τα σχολεία μας(!), ο στρατός, τα εργοστάσια, οι πολυεθνικές και οι μεγάλες εταιρείες, οι χώροι εργασίας, τα ΜΜΕ, η πολιτική ζωή, η σαβούρα που βαφτίζεται τέχνη, η άθλια μορφή της θρησκείας που σκορπά μίσος, φόβο, ενοχή και υποταγή.

Δυο είναι οι επιλογές μπροστά μας.
Η μια είναι ο τέλειος εξευτελισμός της ανθρώπινης αξιοπρέπειας με τα εκατομμύρια παιδιά του τρίτου κόσμου να συνεχίσουν να πεθαίνουν από πείνα και αρρώστιες.
Της καταπάτησης κάθε έννοιας δικαιοσύνης με την απροκάλυπτη επιβολή του «δίκιου» της δύναμης, όπως συμβαίνει στην Παλαιστίνη και Κύπρο.
Τον οικονομικό έλεγχο των κρατών από υπερ-οργανισμούς όπως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Οι πλούσιοι με κάθε τρόπο πλουσιότεροι και οι φτωχοί τελείως εξαθλιωμένοι.
Τα μεγάλα κράτη να επιβάλουν τα σχέδιά τους στα ανήμπορα μικρά.
Το πιο επίφοβο και υπερφίαλο κράτος η Αμερική να είναι ο διεφθαρμένος σερίφης του πλανήτη.

Η άλλη επιλογή είναι η μοιρασιά του πλούτου, η κατάργηση των συρματοπλεγμάτων του μίσους μεταξύ εθνών, η κατάργηση των τάξεων, η κατάργηση των θρησκειών όπως είναι σήμερα και να υπάρχει στη θέση τους η μια θρησκεία της καλοσύνης και Θεός να μείνει μοναχός ο Αρχηγός Λαός!

Ο πόλεμος αυτός είναι δικός μας.
Ποιος είναι αυτός που δε γρικά τη μάχη;
Ποιος ο άπραγος;
Ποιος ο λιποτάχτης;
Ποιος εγκατέλειψε τη σκοπιά του;
Ποιος ο προδότης;

-Βοήθεια!
Ευμαίε ακούς το χτύπημα στην πόρτα σου;
Τηλέμαχε είσαι στο πλάι του θρυλικού πατέρα σου;

Σύντροφε Αρχηγέ, κουράγιο!