Παρασκευή 11 Σεπτεμβρίου 2009

Gabriel García Márquez


Η αποχαιρετιστήρια επιστολή του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες στους φίλους του.

"Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ.

Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτό που αξίζουν, αλλά γι' αυτό που σημαίνουν.
Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως. Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα!

Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου.


Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος. Θα ζωγράφιζα μ' ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη. Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από τ' αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους...

Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή... Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μία μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ. Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα.

Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται! Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει. Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη. Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους ανθρώπους... Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά. Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα.


Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει να σηκωθεί. Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από σας, αλλά δεν θα χρησιμεύσουν αλήθεια πολύ, γιατί όταν θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ' αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς θα πεθαίνω.
Να λες πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι. Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ' αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να βγαίνεις απ' την πόρτα, θα σ' αγκάλιαζα και θα σου 'δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα. Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά. Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ' έβλεπα, θα έλεγα "σ' αγαπώ" και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη.
Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μάς δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα 'θελα να σου πω πόσο σ' αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω.

Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος. Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς. Γι' αυτό μην περιμένεις άλλο, κάν' το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία. Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις "συγνώμη", "συγχώρεσέ με", "σε παρακαλώ", "ευχαριστώ" κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.


Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ' τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις.
Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα."

14 σχόλια:

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

..Always tell,what you feel and do what you think.''MARQUES.
Καταπληκτικη η απόδοση στην πανέμορφη λυρικη γλώσσα μας αποδίδει σκέψεις,συναισθήματα,απόσταγμα εμπειριών και γνώσης ενός Μεγάλου!
Δεν περίμενα κάτι λιγότερο απο σένα συγχαρητήρια και καλως σε βρήκα!Τα λέμε.

Ανώνυμος είπε...

Καλησπέρα!οφείλω να πω ότι εγώ το είχα ήδη μεταφρασμένο στα χέρια μου από μια φίλη εδώ και καιρό.
Αλλά είναι τόσο όμορφο,τόσο αληθινό που ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια!

delta είπε...

Σ’ ευχαριστώ Ειρήνη που στόλισες το Ξάνθη Φιλοσοφείν με αυτό το ακριβό διαμάντι. Το κείμενο του Μάρκες είναι αληθινή ποίηση, είναι ένας ύμνος για τη ζωή. Θα μπορούσε επίσης να είναι ένας πολύ καλός οδηγός για τους ερωτευμένους που θέλουν να παραμείνουν ερωτευμένοι για πάντα.

delta είπε...

Να θυμίσουμε ότι στο τεράστιο έργο του, που το 1982 του χάρισε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας, συμπεριλαμβάνονται και τα μυθιστορήματα: Το Φθινόπωρο του Πατριάρχη, Χρονικόν Ενός Προαναγγελθέντος Θανάτου, Ο Ερωτας στα Χρόνια της Χολέρας, Δώδεκα Διηγήματα Περιπλανώμενα και Περί Ερωτος και Αλλων Δαιμονίων.

WEB-STAR είπε...

Το κείμενό σου το διάβασα το Σάββατο το πρωί που είμαι πάντα πιο χαλαρός στη δουλειά μου. Είχε ξεκινήσει πολύ άσχημα και το κείμενο αυτό με γέμισε με χιλιάδες αισθήματα και εικόνες που ένιωσα ηλίθιος για όλα και τόσο μικρός που δεν μπορώ να κάνω πράξη αυτά που τόσο όμορφα αναφέρονται στο γράμμα αυτό. Σε ευχαριστώ για αυτή την όμορφη ανατροπή της μέρας μου και ας ελπίσουμε ότι όλα αυτά θα γίνουν βίωμα και όχι απλές όμορφες στιγμές μιας ζωής χωρίς αγάπη.

Αυτά....

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Δημήτρη!Καλημέρα WEB-STAR!
Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια!Επίσης ευχαριστώ όποιον διόρθωσε το κείμενο γιατί κάποια πράγματα για τις αναρτήσεις δεν τα γνωρίζω.Τώρα φαίνεται πιο ωραίο!

ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ είπε...

Tην καλησπέρα μου και σε σένα delta
(Δημήτρη νομίζω;)μ'έχετε μπερδέψει βρε παιδιά,ειμαι νεόκοπη στοbloging και δεναναγνωριζω ακομη ποιός είναι ο κτήτωρ της κάθε ανάρτησης.Που θα πάει θα εγκλιματιστώ!Συγχαρητήρια γιατο καταπληκτικό και τόσο ζωντανό φιλοσοφικό καφενείο.Τα λέμε

Πλώρη είπε...

Πραγματικά υπέροχο κείμενο...

Ανώνυμος είπε...

Kαλημέρα ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!Το ιστολόγιο το έχουν φτιαξει τρεις φίλοι από την Ξάνθη.Ο delta,o LAMDA και ο WEB-STAR Μου εκαναν την τιμή καιμου έστειλαν πρόσκληση να συμμετέχω στο ιστολόγιο τους όπως και σε πολλούς άλλους bloggers.
Το κείμενο το αναρτησα εγώ αλλά δεν γνωρίζω και πολλά από αναρτήσεις και κάποιο από τα παιδιά το βελτίωσε:έβαλε ετικέτες, φωτογραφίες.Πιστεύω να σε ξεμπέρδεψα!

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα Γιώργο!

delta είπε...

@ ΙΛΥΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Σ’ ευχαριστούμε πολύ για τα καλά σου λόγια. Η Ειρήνη (Με τα φτερά της ψυχής) έδωσε τις απαραίτητες εξηγήσεις. Εδώ μέσα ακολουθούμε την ρήση “Εν το παν – όλα είναι ένα” οπότε δεν δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στο ποιος δημοσιεύει το άρθρο αλλά στο περιεχόμενο του.

Και βέβαια με χαρά σε καλούμε στην παρέα μας, αν φυσικά το θέλεις, για να μπορείς κι εσύ, όποτε θέλεις, να δημοσιεύεις τις απόψεις σου στο Ξάνθη Φιλοσοφείν. Η πρόσκληση σου έχει ήδη αποσταλεί.

Να είσαι καλά

LAMDA είπε...

Καλημέρα Ειρήνη, το άρθρο σου το διάβασα σήμερα και πραγματικά με συγκίνησε! Ειλικρινά θα ήθελα να πιάσω όλους τους φίλους μου και δικούς μου ανθρώπους και να τους αγκαλιάσω!

Επίσης ευχαριστώ όλα τα παιδιά για τα καλά σας λόγια για το blogακι αυτό.

Να είστε καλά.

WEB-STAR είπε...

Ειρήνη, θα ήθελα να ξέρεις ότι το blog αυτό μπορεί να δημιουργήθηκε από κάποια άτομα από τα οποία μάλιστα μερικά αφιέρωσαν πολύ προσωπική εργασία για να φτάσει σε αυτήν τη μορφή, αλλά το πιό όμορφο κομμάτι του είναι η συμμετοχή των συγγραφέων και των αναγνωστών ακόμα και αυτών που απλώς ρίχνουν μια κλεφτή ματιά.
Το ότι έχει μια θεματολογία που αγγίζει πολύ κόσμο με προβληματισμούς και ανησυχίες και μας έχει φέρει όλους πιο κοντά άσχετα αν βρισκόμαστε γεωγραφικά πολύ μακριά.
Και μια που γίνεται λόγος θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους όσους βάζουν το ληθαράκι τους σε αυτήν τη γωνιά του Κυβερνοχώρου.

Αυτά...

Ανώνυμος είπε...

Καλημέρα LAMDA!Καλημέρα WEB-STAR!Καλημέρα Δημήτρη!
Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια και την ευκαιρία που μου δώσατε να γράψω στο ιστολόγιό σας!
Να μοιράζομαι μαζί σας αλλά και με όσους φίλους που το επισκέπτονται, όσα νιώθω και σκέφτομαι.
Νιώθω κι έγω ότι είναι ένας τρόπος επικοινωνίας που μας φέρνει πιο κοντά παρόλο που οι γεωγραφικές αποστάσεις μας χωρίζουν, μας ενώνουν η αγάπη για τη ζωή κι όπως γράφετε στο τέλος του ιστολογίου:
Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό.Να είστε καλά!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...