Οι άνθρωποι που πέτυχαν την συμπαντική συνειδητότητα εξακολουθούν να είναι σπάνιοι πάνω σ’ αυτή τη γη. Παρ’ όλα αυτά, ο μοναδικός στόχος της ζωής μας και των μετενσαρκώσεών μας είναι να επιτύχουμε αυτή την πλήρη συνειδητότητα και να γίνουμε ένα σε μια μονιστική κατάσταση ύπαρξης με τον Δημιουργό μας που αναπαύεται μέσα στα βάθη της ψυχής μας.
Πως μπορεί όμως ο ασυνείδητος άνθρωπος να αποκτήσει επίγνωση και να επιτύχει αυτό το στόχο, εάν τον αγνοεί; Όταν γεννιέται για πρώτη φορά σαν ανθρώπινο ον, βρίσκεται στο κατώτερο επίπεδο συνειδητότητας στη μεγάλη σκάλα του Ιακώβ που οδηγεί στη Χριστική συνειδητότητα. Πως μπορεί να την ανέβει σκαλοπάτι – σκαλοπάτι από αυτό το επίπεδο και να ανυψώσει τον εαυτό του στη θεία επίγνωση του εαυτού, στην τέλεια εκπλήρωση και ανάσταση, εάν δεν έχει επίγνωση της ύπαρξης αυτού του στόχου και της προσωπικής του ικανότητας να τον κατακτήσει; Τι τον βοηθά, τι τον σπρώχνει ξαφνικά να κατευθύνει τη συνείδηση, που κοιτά προς τα έξω εντός του για πρώτη φορά; Να μεταστοιχειωθεί και να ανέλθει από το πρώτο ξύπνημα, από το πρώτο αχνό φεγγοβόλημα της επίγνωσης του εαυτού στη συμπαντική συνειδητότητα, στο θείο και λαμπρό ουράνιο ον, που αποτελεί μέρος της εσωτερικής του φύσης και να επιτύχει την απελευθέρωση, την ελευθερία και την ανάσταση;
Αυτό που τον σπρώχνει να ενεργήσει και να ανυψώσει τον εαυτό του δεν είναι τίποτα άλλο από την ίδια την σεξουαλική ενέργεια!
Η γιγαντιαία αυτή ενέργεια βρίσκεται σε λανθάνουσα κατάσταση σε κάθε ζωντανό πλάσμα. Βοηθά καταρχήν την ανθρώπινη ύπαρξη μέσω των γονιών να γεννηθεί εντός της ύλης, μέσα σ’ ένα σώμα και όταν αποκτήσει τη σωματική ωριμότητα, του δίνει την ικανότητα να γεννήσει άλλα όντα με σώμα. Ο ασυνείδητος άνθρωπος, παρ’ όλα αυτά, εξακολουθεί να μη συνειδητοποιεί πως αυτή η ίδια ενέργεια όχι μόνο τον κάνει ικανό να αποκτά παιδιά, αλλά πως αποτελεί επίσης και τη μόνη δύναμη, την παρόρμηση που βοηθά, στην κυριολεξία μάλιστα τον σπρώχνει να ανυψώσει σταδιακά την συνειδητότητά του μέχρι να φτάσει την θεία κατάσταση της αυτογνωσίας. Η σεξουαλική ενέργεια εξαναγκάζει την ανθρώπινη συνείδηση να κατευθύνεται προς τα πάνω και την οδηγεί ακόμα ψηλότερα. Δεν χρειάζεται να πούμε πως μέχρι να φτάσει κανείς στο υψηλότερο επίπεδο αυτογνωσίας και αυτοπραγμάτωσης, το ανθρώπινο ον δεν μπορεί να γνωρίζει πως, μόνο αν φτάσει σ’ αυτό το επίπεδο, μπορεί να εξοικειωθεί με αυτή την ενέργεια, που μόνη αποτελεί την αληθινή του ύπαρξη. Μπορεί όμως, και στο τέλος θα το επιτύχει, να κάνει την ενέργεια αυτή συνειδητή εντός του εαυτού, γιατί αυτή είναι η αληθινή του φύση, είναι αυτός ο ίδιος.
Η σεξουαλική ενέργεια βοηθά τον άνθρωπο να υψωθεί πάνω από την σεξουαλική ενέργεια.
Αν βιώσουμε την αλήθεια αυτή για τον εαυτό μας, μπορούμε τότε να κατανοήσουμε, γιατί οι μυημένοι χρησιμοποίησαν τον σκορπιό σαν σύμβολο της σεξουαλικής ενέργειας. Ο σκορπιός είναι ο ίδιος το μέσο της καταστροφής του και με τον ίδιο τρόπο που η σεξουαλική δύναμη καταστρέφει τον εαυτό της, διότι σπρώχνει τον ασυνείδητο άνθρωπο και βοηθά τον συνειδητό άνθρωπο να μετασχηματίσει την σεξουαλική ενέργεια σε υψηλότερες ενέργειες και να φτάσει στην αυτογνωσία μέσα σ’ αυτήν την ενέργεια – να γίνει αυτή η ίδια η ενέργεια ! Τότε, όμως, δεν πρόκειται για σεξουαλική ενέργεια. Έχει καταστρέψει τον εαυτό της σαν μια τέτοια ενέργεια.
Κάποιοι πλανημένοι «άγιοι» ή μύστες προσπάθησαν να εμποδίσουν αυτήν την ενέργεια. Είναι γνωστός ο αυτοευνουχισμός του Ωριγένη. Όταν όμως το ποτάμι που τροφοδοτεί την ύπαρξή σου στερεύει τότε τα χωράφια σου μένουν απότιστα και απονεκρώνονται. Γιατί πέρα από αυτή την ενέργεια δεν υπάρχει άλλη για να χρησιμοποιήσεις. Το πρώτο κύτταρο που σε δημιούργησε όπως λέει ο Όσσο είναι σεξουαλικό κύτταρο. Ο σκοπός δεν είναι να σταματήσει η ροή της κοσμικής αυτής δύναμης αλλά η άνοδος της και η τροφοδότηση των ανώτερων ενεργειακών κέντρων του ανθρώπου έτσι ώστε να μετουσιωθεί, σε αγάπη, σε νοημοσύνη, σε ευδαιμονία, σε συμπαντική συνειδητότητα.
Ας δούμε όμως τι λέει για το συγκεκριμένο θέμα ο Aivanhov :
Κατ’ αρχήν φαίνεται δύσκολο να διαχωριστεί η σεξουαλική ενέργεια από την αγάπη. Όλα έρχονται από το Θεό και ό,τι εκδηλώνεται μέσα από τον άνθρωπο σαν ενέργεια είναι, από την προέλευσή του, μία θεία ενέργεια. Αλλά αυτή η ενέργεια προκαλεί διαφορετικά αποτελέσματα ανάλογα με τον αγωγό μέσα από τον οποίο αυτή εκδηλώνεται. Μπορούμε να τη συγκρίνουμε με τον ηλεκτρισμό. Ο ηλεκτρισμός είναι μια ενέργεια που αγνοούμε τη φύση της, όταν όμως περνά μέσα από μια λάμπα γίνεται φως, αν και αυτή η ίδια δεν είναι φως. Περνώντας από μια ηλεκτρική εστία γίνεται θερμότητα. Περνώντας μέσα από ένα μαγνήτη γίνεται μαγνητισμός, περνώντας μέσα από έναν ανεμιστήρα γίνεται κίνηση. Με τον ίδιο τρόπο υπάρχει μια έμφυτη κοσμική δύναμη που παίρνει αυτή ή εκείνη την όψη σύμφωνα με το όργανο του ανθρώπου μέσα από το οποίο εκδηλώνεται. Διαμέσου του εγκεφάλου γίνεται νοημοσύνη, λογική, διαμέσου του ηλιακού πλέγματος γίνεται αίσθηση και συναίσθημα, όταν περνά από το μυικό σύστημα γίνεται κίνηση, και όταν περνά από τα γεννητικά όργανα γίνεται έλξη για το άλλο φύλλο. Αλλά είναι πάντα η ίδια ενέργεια.
Η σεξουαλική ενέργεια έρχεται λοιπόν από πολύ ψηλά, αλλά, περνώντας από τα σεξουαλικά όργανα, προκαλεί αισθήσεις, έναν ερεθισμό, μια επιθυμία προσέγγισης και μπορεί, μέσα σ’ αυτές τις εκδηλώσεις να μην υπάρχει καμιά απολύτως αγάπη. Έτσι συμβαίνει στα ζώα. Σε ορισμένες περιόδους του χρόνου ζευγαρώνουν, αλλά το κάνουν από αγάπη; Συχνά αλληλοσπαράζονται και σε ορισμένα μάλιστα έντομα, όπως ένα είδος ακρίδας ή ορισμένες αράχνες, το θηλυκό τρώει το αρσενικό. Είναι από αγάπη; Όχι, είναι καθαρή σεξουαλικότητα. Η αγάπη αρχίζει όταν αυτή η ενέργεια αγγίζει συγχρόνως άλλα κέντρα στον άνθρωπο: την καρδιά, τον εγκέφαλο, την ψυχή και το πνεύμα. Τότε αυτή η έλξη, αυτή η επιθυμία που έχει να πλησιάσει κανείς κάποιον, φωτίζεται από σκέψεις, από συναισθήματα, από μια γεύση αισθητική. Δε ζητάει κανείς πια μια εγωιστική ικανοποίηση, όπου δε λογαριάζεται καθόλου ο σύντροφος.
Η αγάπη είναι σεξουαλικότητα, αν θέλετε, αλλά πλατιά, φωτισμένη, μεταμορφωμένη. Η αγάπη έχει τόσους βαθμούς και εκδηλώσεις, ώστε δεν μπορούμε ούτε να τους αριθμήσουμε, ούτε να τους ταξινομήσουμε. Συμβαίνει π.χ. ένας άνδρας ν’ αγαπά μια νέα και όμορφη γυναίκα χωρίς όμως να έλκεται και τόσο φυσικά από αυτή: θέλει προπαντός να την βλέπει ευτυχισμένη, υγιή, μορφωμένη, κτλ… Πώς να το εξηγήσουμε αυτό; Δεν είναι μόνο σεξουαλικότητα, αλλά αγάπη. Είναι, λοιπόν, ένας ανώτερος βαθμός. Αλλά πρέπει να υπάρχει τουλάχιστο λίγη σεξουαλικότητα σ’ αυτή την αγάπη, γιατί μπορεί να ρωτήσει κανείς: γιατί αυτός ο άνθρωπος δε συνδέθηκε με ένα άλλο πρόσωπο, μια γυναίκα γριά και άσχημη, ή με έναν άλλο άνδρα; Ναι, αν αναλύσουμε, θα ανακαλύψουμε τουλάχιστον έναν αδύναμο βαθμό σεξουαλικότητας.
Η σεξουαλικότητα…η αγάπη… δεν είναι λοιπόν παρά ένα θέμα βαθμού. Όταν δεν επιμένετε μόνο πάνω σε μερικές χυδαίες αισθήσεις, αλλά αισθάνεστε τους ανώτερους βαθμούς αυτής της κοσμικής δύναμης να σας κυριεύουν, αυτή είναι η αγάπη, και επικοινωνείτε με τις ουράνιες περιοχές. Αλλά πόσοι άνθρωποι, από την στιγμή που έσβησαν την επιθυμία, χώρισαν ή ακόμα ήρθαν στα χέρια! Αυτό που μετράει γι’ αυτούς, είναι μόνο να ξαλαφρώσουν, να απαλλαχτούν από μια ένταση, και αν ύστερα από λίγο καιρό, αυτή η ενέργεια, μαζευτεί και πάλι μέσα τους, ξαναγίνονται χαμογελαστοί και τρυφεροί, αλλά με μοναδικό σκοπό να ικανοποιήσουν και πάλι την κτηνωδία τους. Τι αγάπη μπορεί να υπάρχει σ’ αυτό;
Όσο έχετε κατώτερες τάσεις, τόσο είστε υποχρεωμένοι να τις ικανοποιείτε, αλλά αυτό δεν πρέπει να σας εμποδίζει να πιστεύεται ότι μια καλυτέρευση είναι δυνατή. Και την ημέρα που θα κατορθώσετε να αναπτύξετε άλλες τάσεις, ύψιστες, θείες, θα κολυμπάτε στον ωκεανό της Κοσμικής Αγάπης, ενώ πριν δεν τρεφόσαστε παρά με μερικές σκόρπιες σταγόνες από δω κι από κει (και ακόμη, για να τις βρείτε, τι ζωή απογοητεύσεων και δυστυχιών!). Τώρα, που είστε βυθισμένοι σ’ αυτόν τον Κοσμικό Ωκεανό, πίνετε, δεν έχετε πια ανάγκη να πάτε να κλέψετε λίγες σταγόνες αγάπης από τους άλλους.