Μια ακόμα χρονιά
πέρασε. Μια χρονιά όπου κυριάρχησε το άγχος, η κατάθλιψη, τα προβλήματα στις
σχέσεις, η ασυνειδησία, η κρίση. Μια καινούργια χρονιά δειλά ξεπροβάλλει. Ίδιες ευχές,
ίδιοι πόθοι, ίδιες ελπίδες copy-paste με τις περσινές που έμειναν ανεκπλήρωτες οι περισσότερες, καθώς η ζωή δεν έχει καμιά
υποχρέωση να εκπληρώσει αυτά που ευχόμαστε. Και τώρα τι; Τι μπορούμε να
περιμένουμε ότι θα αλλάξει με την έλευση της νέας χρονιάς; Τι λέτε να μας φέρει
το 2015; Πως θα είναι άραγε το αύριο;
Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 2014
Σάββατο 27 Δεκεμβρίου 2014
Πέμπτη 25 Δεκεμβρίου 2014
Μια ευχή ακόμα...
Όταν το παιδί ήταν
ακόμη παιδί, δεν γνώριζε ότι ήταν παιδί.
Όταν το παιδί ήταν
ακόμη παιδί,
περπατούσε με τα χέρια
ανοιχτά,
ρωτούσε για τα πάντα
και δεν είχε γνώμη για τίποτα.
Σάββατο 20 Δεκεμβρίου 2014
Ήταν Άνθρωπος...
Με την πρώτη ματιά
έβλεπε κανείς απλώς μια γριούλα…
Έσερνε τα βήματά της στο χιόνι, μόνη, παρατημένη, με σκυμμένο κεφάλι. Όσοι περνούσαν από το πεζοδρόμιο της πόλης αποτραβούσαν το βλέμμα τους, για να μη… θυμηθούν ότι τα βάσανα και οι πόνοι δε σταματούν όταν γιορτάζουμε Χριστούγεννα. Ένα νέο ζευγάρι μιλούσε και γελούσε με τα χέρια γεμάτα από ψώνια και δώρα και δεν πρόσεξαν τη γριούλα.
Δευτέρα 15 Δεκεμβρίου 2014
Η γνώση βαδίζει παρέα με την ευθύνη
Έχουμε εκπαιδευτεί να ξοδιάζουμε
τη ζωή μας καταδιώκοντας τις σκέψεις μας και τις ματαιόδοξες προβολές μας στο
μέλλον. Έχουμε επιλέξει την φυλακή μας. Γιατί άραγε; Επειδή αυτός είναι ο
εύκολος, ο ανέξοδος δρόμος.
Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2014
Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014
Αέναη ανάπτυξη
Το Κόκκινο Σύννεφο, ο
περίφημος αρχηγός της φυλής, φωνάζει μια μέρα μπροστά του τους τρεις γιους του.
Αισθάνεται ότι γερνάει και πρέπει να διαλέξει διάδοχο. Η φυλή δεν μπορεί να
έχει τρεις αρχηγούς. Αν του συμβεί κάτι, ένας και μόνο θα πρέπει να τον
διαδεχθεί, κι είναι δική του η ευθύνη να αποφασίσει ποιος.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)