Ο αμνός

Οι Ισραηλίτες το Πάσχα γιορτάζοντας την ελευθερία τους από τη σκλαβιά της Αιγύπτου, έσφαξαν τον αμνό που συμβόλιζε το Μεσσία. Το αίμα του που είχαν βάλει στους παραστάτες της πόρτας, τους έσωσε από τον θάνατο. Η σφαγή του αμνού ήταν ένας ισχυρός συμβολισμός που εκπληρώνεται στην Καινή Διαθήκη στο πρόσωπο του Χριστού ως αμνού άμωμου και άσπιλου. Ο βαπτιστής Ιωάννης έδειξε το Χριστό λέγοντας «Αυτός είναι ο αμνός του Θεού, που σηκώνει την αμαρτία του κόσμου.» (Ιωα α΄19 )

Ο αμνός που έσφαξαν οι Ισραηλίτες, την ημέρα του Πάσχα, συμβολίζει την πλήρη, ολοκληρωτική παράδοση της υλικής κατάστασης στη Φωτιά του Πνεύματος. Πρέπει  όλη η υπόσταση να εκτεθεί πλήρως στο Ανέσπερο Φως για να κατακαεί κάθε ίχνος ζωής ζωικής, ώστε να επέλθει η Θεία Κάθαρση. Αυτή είναι η ολοκληρωτική παράδοση της ύλης στα αναγεννητικά πυρά της πνευματικής ζωής, της Αληθινής Ζωής.

Η εντολή που δόθηκε ήταν να ψηθεί ο αμνός στη φωτιά. Έτσι εξηγείται με ποιο τρόπο θα γίνει η κάθαρση και η απελευθέρωση από τα δεσμά της ύλης. Πρέπει ο άνθρωπος να πάψει να αφήνει την εντός ευρισκόμενη του Ζωή υποχείριο της ύλης, να πεθαίνει μαζί με κάθε αρνητική επιρροή της (στεναχώρια, πόνος, λύπη, άγχος, θυμός) και να εξασθενεί έτσι και να απορροφάται από τους αρνητικούς της κραδασμούς. Μόνο όταν καταφέρει να απομονώσει τη Ζωή αυτή και παραδώσει την ύλη και τα στοιχεία της στη Θεία πυρά του Πνεύματος, μόνο τότε θα έχει αρχίσει να σπάει τα δεσμά, ενατενίζοντας προς την πολυπόθητη Ελευθερία.

Όταν οι λόγοι της Αλήθειας αρχίσουν να εκπηγάζουν από το αναζωπυρωμένο πλέον Πνεύμα  και εξαλείψουν κάθε ψεύτικο και αναληθές στοιχείο, τότε θα μπορεί να νιώσει την απελευθέρωση από τα βάρη, που τόσους αιώνες τον κρατούσαν δέσμιο της ύλης. Τότε θα κατανοήσει ότι η ελευθερία είναι για όλους και μπορεί να αποκτηθεί, αρκεί να την αναζητήσει κάποιος και να αγωνιστεί για να την αποκτήσει.

Όσο θα πετάει βάρη, κι όσο θα σπάει τα δεσμά που τον καθηλώνουν, τόσο περισσότερο θα νιώθει τη μαγνητική έλξη του Θείου Φωτός και θα αισθάνεται στην υπόστασή του τις ευεργετικές επιδράσεις του. Θα αρχίσει πλέον να κατανοεί ότι αξίζει πιο πολύ, από όσο πίστευε, το να παλέψει, το να αγωνιστεί για την απόκτηση της ελευθερίας αυτής, η οποία συνεπάγεται Θεία Γαλήνη και Απεραντοσύνη, συνεπάγεται επιστροφή στη Θεία Εκπόρευση, επιστροφή στο έδαφος το Πατρικό.

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...