Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011

Ζωή Αιώνια


Αγάπης άρωμα κι άσβεστο Φως ήσουν Ψυχή μου. Παρθένα αναδύθηκες, σπίθα φωτιάς αθάνατη απ’ την Αιώνια Φλόγα. Μα μέθυσες απ’ το ίδιο τ’ άρωμά σου κι έφτιαξες κόσμο ψεύτικο, πρωτόγνωρο για σένα.


Πως μπόρεσες;


Μαγεύτηκες σαν Νάρκισσος, απ’ το καθρέπτισμα της μορφής σου στα κρυστάλλινα νερά της πηγής, και χάθηκες στη λήθη.


Πως μπόρεσες;




Άφησες την πλάνη της ύλης να σε παγιδέψει με λόγια ψεύτικα, να εισχωρήσει μέσα σου και να νοθέψει το μύρο σου. Τα κύματα της διττότητας διατάραξαν τη γαλήνη σου και έπνιξαν κάθε παλμό αγάπης και χαράς, κι έμεινες να δονείσαι πλέον αμυδρά και άρρυθμα. Αφέθηκες να σε παρασύρει το ρεύμα της χωριστικότητας και σε οδήγησε στη δίνη της απόγνωσης.


Τι κρίμα !


Έπνιξες τη θεία δόνηση σου, σκοτείνιασες το διάχυτο στην απεραντοσύνη θείο φως σου, ξεθύμανες το παραδείσιο άρωμά σου.


Άνθρωπος πλέον, περιπλανώμενος στη γη, τυφλός μες το σκοτάδι, κι απ’ το θρόνο που κάποτε κατείχες θα έβλεπες σήμερα την αντανάκλασή σου να έρπει δυστυχισμένη.


Πως μπόρεσες ;




Κλείσε τα άψυχα μάτια σου, που σε κόσμο ψεύτικο σ’ έχουν φέρει και σε λάθος ζωή σε οδηγούν και σκύψε στα βάθη της Ύπαρξής σου. Ξεσκέπασε την ψυχή σου, την αληθινή ζωή θαμμένη κάτω απ’ τη ζωή σου, που διψά, σταγόνα αυτή να ενωθεί με την αιώνια θάλασσα.

Άσε το φως του θησαυρού σου να ξεχυθεί ατέλειωτο, να δώσει ζωή στη ζωή σου που ψυχορραγεί.


Πες όχι στο θάνατο που αιώνες τον ακολουθείς κι άρχισε πάλι να ζεις.

Δες την αληθινή ζωή που τόσο ανόητα και μάταια προσπάθησες να σβήσεις μα οι κραδασμοί της ακόμα αργοδονούν την ύπαρξή σου.


Ζωή επλάσθης ο ίδιος, γίνε ξανά ζωή αιώνια.




Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

7 σχόλια:

Margo είπε...

Δημήτρη μου δικό σου είναι;
Μέσα από τη δύναμη της ποιητικής ματιάς γίνεται ακόμη πιο άμεσο το μήνυμα που έχεις τονίσει τόσο πολύ τον τελευταίο καιρό για την αληθινή ζωή. Μπορεί να μην το έχω πραγματοποιήσει ακόμη αλλά έχω εστιάσει πια εκεί χωρίς να αφήνω τίποτε να παρεμβαίνει. Ευχαριστώ!
Καλό σου βράδυ!

delta είπε...

Ναι Μαρία μου, ευχαριστώ κι εγώ. Όταν γύρω μας καταρρέουν τα πάντα, το μόνο καταφύγιο είναι να εστιάσουμε στο αληθινό και το αμετάβλητο. Είναι πολύ σημαντικό να μην αφήνεις τίποτα να παρεμβαίνει σ’ αυτήν την εστίαση.

Καλό σου βράδυ

delta είπε...

Αν θέλεις πραγματικά να γυρίσεις στο σπίτι, θα πρέπει πρώτα να χαθείς. Αν θέλεις πραγματικά να γνωρίσεις κάτι, θα πρέπει πρώτα να εγκαταλείψεις όλη τη γνώση. Να καθαρίσεις τον καθρέπτη του Είναι σου.

Στην αρχή θα φοβηθείς γιατί θα νιώσεις κενός. Η κενότητα όμως έχει φρεσκάδα και ομορφιά. Μέσα από αυτή την παρθενική κενότητα γεννιέται το σύμπαν. Είναι η μήτρα που δημιουργεί τα πάντα.

Ξαφνικά ανοίγει μια κουρτίνα και σου συμβαίνει ένα βίωμα αλήθειας. Έστω μια μικρή αναλαμπή, ένα σατόρι όπως λένε οι ανατολικοί. Δεν είσαι πια ο ίδιος. Αρχίζεις να βλέπεις με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Κάτι συνέβει μέσα σου. Δεν μπορείς να το εκφράσεις μα ούτε και να το κρύψεις. Σε πιάνει το παράπονο γιατί βίωσες για λίγο την άλλη πλευρά και επανήλθες στη σκληρή πραγματικότητά σου. Είναι όμως τόσο γλυκό το παράπονο αυτό. Και θέλεις να το εκφράσεις. Θέλεις να βγει από μέσα σου. Θέλεις να το μοιραστείς με τους λίγους, τους αδελφούς που νιώθεις ότι μπορούν να αντέξουν τον κραδασμό σου.

Καλή εβδομάδα αδέλφια

marbeyou είπε...

για να βρει κανεις την ψυχη του θα πρεπει πρωτα να συνειδητοποιησει ποσο μακρυα της ειναι..
ο Ιησους ειχε πει" για να βρεις την ψυχη σου θα πρεπει να την χασεις"

πολυ ομορφα τα λογια σου Δημητρη..
"ξαφνικα ανοιγει μια κουρτινα και σου συμβαινει ενα βιωμα αληθειας"
εκπληκτικη φραση , δεν θα μπορουσες να το περιγραψεις καλυτερα..δεν τοχω ακουσει, ουτε διαβασει, να το εχει περιγραψει κανεις τοσο κυριολεκτικα, (οπως τουλαχιστον κι εγω τοχω βιωσει)..κι απ'αυτο το σημειο αρχιζει η διαδρομη της επιστροφης..μεσα απτην κουρτινα - εξω απτη κουρτινα..ενα αδιακοπο πηγαινε ελα..ξεσκαρταρισματος, ανοιγματος χωρου, να χωρεσει η ψυχη να ερθει,επωδυνο και λυτρωτικο ταυτοχρονα, " γλυκο παραπονο"
υπεροχα συναισθηματα ,εικονες, με συγκινησες!
την αγαπη μου !!

Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

η παραθεση του nisargadatta αφορά τη φραση σου αυτή:. Όταν γύρω μας καταρρέουν τα πάντα, το μόνο καταφύγιο είναι να εστιάσουμε στο αληθινό και το αμετάβλητο

"If you are angry or in pain, separate yourself from anger and pain and watch them. Externalization is the first step to liberation. Step away and look. The physical events will go on happenig, but by themselves they have no importance.
It may not be easy in the beginning, but with some practice you will find that your mind can function on many levels at the same time and you can be aware of them all. It is only when you have a vested interest in any particular level that your attention gets caught in it and you black out on other levels.
You need not stop thinking.


Just cease being interested.

You see the picture, but you are not the picture."

delta είπε...

@ marbeyou

Νομίζω καλή μου ότι συντονιστήκαμε για λίγο στην ίδια δόνηση, στο ίδιο παράπονο. Αυτό με γεμίζει με χαρά. Ευχαριστώ πολύ για τα γλυκά σου λόγια.

Να είσαι καλά.

delta είπε...

@ Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ

“You see the picture, but you are not the picture”

Είμαστε ζωντανά πορτρέτα του Θεού. Έργα τέχνης. Το βαθύτερο μυστήριο, το απώτατο μυστικό της ύπαρξής μας είναι ότι δεν είμαστε απλά ο εαυτός μας, αλλά εικόνες. Η ουσία μας έγκειται όχι στον εαυτό μας, αλλά στο ότι αποτελούμε αντίγραφο, φωτογραφία κάποιου άλλου. Μόνο όταν καθρεφτίζουμε αυτό τον άλλο γινόμαστε ο εαυτός μας. Είμαστε ένα λευκό πανί πάνω στο οποίο προβάλλεται ο Θεός. Αν η προβολή πάψει, τίποτα δεν μένει.

Ας αναρωτηθούμε :

Πόσο Θεό προβάλλαμε σήμερα ;

Καλό σου βράδυ

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...