Μπροστά σ' ένα κερί

Ένα μικρό κερί σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Μια προσευχή. Συγκεντρώνομαι στη φλόγα του κεριού κι η αναπνοή μου γίνεται ανάλαφρη. Οι χορδές του νου μου συνεχώς χαλαρώνουν. Η καρδιά μου πλημμυρίζει από χαρά. Μια παρουσία γεμίζει το δωμάτιο. “Τι πρέπει να μάθω” αυθόρμητα η ερώτηση προβάλει απ’ τα στήθη μου. Την ίδια στιγμή νοιώθω να ανυψώνομαι και να βγαίνω έξω απ’ το δράμα της ζωής. Βλέπω τον εαυτό μου κάτω να λάμπει, να ακτινοβολεί! Κανένα άγχος, καμιά ανησυχία για μένα, την οικογένεια, τους συγγενείς και τους φίλους. Απόλυτη γαλήνη και ηρεμία.

“Δεν πρέπει να μάθεις τίποτα, δεν πρέπει να κάνεις τίποτα, δεν υπάρχει πρέπει. Το δράμα είναι τέλειο”

“Τότε γιατί τόσος πόνος, γιατί με ταλαιπωρεί η καθημερινότητα, γιατί δεν βρίσκω αυτή τη γαλήνη στη διάρκεια της μέρας;”

“Είναι επειδή βιάζεσαι να προχωρήσεις και δεν απολαμβάνεις το δράμα. Είναι επειδή δημιουργείς αντίσταση στο δράμα. Η ανυπομονησία είναι μια μορφή αντίστασης. Είναι αντίσταση στη μάθηση και στην αλλαγή. Όταν έχεις την απαίτηση να γίνει κάτι αμέσως, να ολοκληρωθεί μεμιάς, τότε δε δίνεις στον εαυτό σου τον απαιτούμενο χρόνο να διδαχτεί και να απολαύσει το μάθημα που χρειάζεται να πάρεις. Αν σκέφτεσαι το πιο δύσκολο πράγμα που είσαι σε θέση να κάνεις και πόσο πολύ αντιστέκεσαι σ’ αυτό, τότε στέκεσαι μπροστά στο πιο μεγάλο μάθημα που χρειάζεται να διδαχτείς αυτή την στιγμή.

Αν υποχωρήσεις και εγκαταλείψεις κάθε αντίσταση, αν παραδοθείς στη στιγμή επιτρέποντας στον εαυτό σου να μάθει εκείνο που χρειάζεται, τότε όχι μόνο έχεις κάνει το πρώτο βήμα αλλά αρχίζεις να το απολαμβάνεις και αρχίζεις να αλλάζεις συνειδητά. Το επόμενο βήμα είναι πιο εύκολο και πιο χαρούμενο. Αναγνώρισε τη δύναμη μέσα σου που μετατρέπει κάθε σκέψη σε εμπειρία. Πόσο ασυναίσθητα χρησιμοποιούσες στο παρελθόν αυτή τη δύναμη δημιουργώντας εμπειρίες που δεν επιθυμούσες να βιώσεις; Δεν είχες επίγνωση τι έκανες. Αναγνωρίζοντας την ευθύνη σου, αποκτάς αυτή την επίγνωση και μαθαίνοντας να χρησιμοποιείς συνειδητά με θετικό τρόπο τη δύναμή σου, το ταξίδι σου μέσα στο δράμα της ζωής γίνεται ξεκούραστο, γίνεται όμορφο, γίνεται χαρούμενο κάθε στιγμή”

Στη σκέψη μου ήρθε πάλι ο Καβάφης :

Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι νάναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.

…

Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,

τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου

το video από την Πεταλούδα

Θα είναι μακρύς ο δρόμος, θα είναι ωραίο το ταξίδι και θα’ μαστε σε θέση να απολαύσουμε κάθε στιγμή της διαδρομής.

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...