Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Σταθερότητα εν μέσω αστάθειας



Έχουμε συνηθίσει να χρησιμοποιούμε τον χαρακτηρισμό 'δύσκολες' ή 'ασταθείς' καταστάσεις για κάτι που συμβαίνει 'εκεί έξω'. Πόσο αντικειμενικοί είμαστε; Δύο άνθρωποι μπροστά στην ίδια κατάσταση βιώνουν κάτι εντελώς διαφορετικό ... ο ένας την αισθάνεται φυσιολογική και ο άλλος ιδιαίτερα αρνητική... τελικά είναι η κατάσταση αρνητική ή εμείς οι ίδιοι...;


.
Κατάσταση
.
Όταν έχουμε να αντιμετωπίσουμε αρνητικές καταστάσεις ο πρώτος που επηρεάζεται είναι ο νους μας. Η οθόνη του γεμίζει ερωτηματικά και χαοτικές σκέψεις με αποτέλεσμα να νιώθουμε πολύ σύντομα ασταθείς... χάνουμε το έλεγχο της εσωτερικής μας ενέργειας και έτσι αυτή γίνεται καταστροφική: σκέψεις και συναισθήματα, τα πολύτιμά μας εσωτερικά αποθέματα για την ευτυχία ξοδεύονται εν αγνοία μας...η ευτυχία φαντάζει ανέφικτη...... εξαιτίας της κατάστασης που επικρατεί στο νου μας ξεχνάμε ότι τα ηνία παραμένουν στα χέρια μας και οτι μπορούμε να τη μεταμορφώσουμε. Xάνοντας έτσι την ευκαιρία, η αρνητικότητα μάς κατακλύζει...



Λύση
.
H αρνητική εσωτερική κατάσταση μπορεί να μεταμορφωθεί σε θετική με τη δύναμη της σταθερότητας. Είναι μια αόρατη γέφυρα που μας ενώνει με την επιτυχία σε μια εξωτερική πρόκληση όπως η δύναμη της εμπιστοσύνης: μπορούμε με αυτή τη γέφυρα να παρακάμπτουμε τις άχρηστες ή αρνητικές σκέψεις : "τί...πώς... γιατί... πότε..." ή "άραγε... μακάρι να... ίσως..." ή "αν εκείνο δεν είχε συμβεί..." και να καθαρίζουμε το νου από τη 'φιλολογία' γύρω από τις καταστάσεις.



Έτσι η πνευματική μας ενέργεια δεν θα ξοδεύεται σε σκέψεις και συζητήσεις αλλά θα διοχετεύεται στο 'φιλτράρισμα' και 'φρενάρισμα' που μας παρέχει η διάνοια. Αυτό θα σταματήσει την εσωτερική αρνητική κατάσταση και θα βοηθήσει την εξωτερική κατάσταση να επιλυθεί... αν το επιθυμούν όλες οι πλευρές που οδήγησαν στο πρόβλημα.
.
Αν όχι... με σταθερότητα αποδεχόμαστε όλες τις πλευρές και τη μη εξωτερική επίλυση της κατάστασης: έτσι η εξωτερική κρίση δεν μας διαπερνά και είμαστε πιο ξεκούραστοι και άρα πιο αποτελεσματικοί για την επόμενη πρόκληση.



Άσκηση σταθερότητας
.
Για να διατηρούμαστε εσωτερικά σταθεροί χρειαζόμαστε μια εσωτερική άγκυρα.... τί είναι όμως 'εσωτερική άγκυρα' και από τί είναι φτιαγμένη...;
.
Μέσα μας δεν έχουμε κάτι άλλο πέρα από φως... σκέψεις, αισθήματα, μνήμες, συνειδητοποιήσεις και με μία λέξη, εμπειρίες. Εμπειρία της παρούσας στιγμής που αθροίζεται στις εμπειρίες του παρελθόντος. Είμαστε ένα ον που βιώνει διαρκώς εμπειρίες... είμαστε μια κινούμενη εμπειρία... όμως ... δίχως να το κατανοούμε, με τον καιρό, συσσωρεύουμε και 'λάθος' εμπειρίες: για παράδειγμα, εμπειρία της προσκόλλησης αντί της αγάπης, εμπειρία της ευχαρίστησης αντί της ευτυχίας. Αυτές γίνονται βαθιές συνήθειες και μας προκαλούν πολύ έντονες συναισθηματικές διακυμάνσεις.



Με το στοχασμό στη σιωπή και το διαλογισμό μπορώ να χαρίσω στον εαυτό τις εμπειρίες της 'αλήθειας' μου. Όσο πιο συστηματικός γίνομαι στις αληθινές εμπειρίες της αγάπης, γαλήνης, ευτυχίας, αγνότητας, επίγνωσης, πέρα από τις μορφές, πρόσωπα, ονομάτα και εξωτερικές καταστάσεις, τόσο πιο δυνατή γίνεται η εσωτερική μου άγκυρα. Η διαφορά μεταξύ των λανθασμένων και αληθινών εμπειριών είναι ότι οι αληθινές εμπειρίες σταδιακά μου ανοίγουν το δρόμο προς κάτι πιο πολύτιμο και από την ίδια την εμπειρία: την αληθινή κατανόηση.
.
Κάθομαι αναπαυτικά σε μια καρέκλα και παρατηρώ για λίγο την αναπνοή και τη στάση του σώματός μου... αν υπάρχουν κάποιες εντάσεις σε διάφορα σημεία του σώματος απλά τα παρατηρώ και τα αφήνω να χαλαρώσουν... δεν χρειάζεται να κλείσω τα μάτια γιατί θέλω να μοιραστώ αυτά που νιώθω... στρέφω απαλά την προσοχή μου στο κέντρο του μετώπου και έτσι συγκεντρώνω όλη την ενέργεια μου πίσω στη θέση της ... στη θέση του παρατηρητή πίσω από τα μάτια μου...

"είμαι μια γαλήνια ψυχή... οραματίζομαι τον εαυτό μου ως ένα όμορφο αστέρι φωτός που λάμπει πίσω από τα μάτια μου... είμαι η μπαταρία αυτής της μηχανής που λέγεται σώμα... έχω όλη τη μη υλική ενέργεια που χρειάζεται για να κατευθύνω αυτό τον πολύπλοκο υλικό μηχανισμό... εγώ η ψυχή, το αιώνια φωτεινό ον μπορώ να αναδύω τις αυθεντικές μου εμπειρίες... για λίγα δευτερόλεπτα αποστασιοποιούμαι από αυτό το σώμα και δημιουργώ αυτόνομα τις εμπειρίες που θέλω να βιώσω .... γαλήνη ... ικανοποίηση... αγάπη... αγνότητα... επίγνωση... επιτρέπω τις αυθεντικές αυτές εμπειρίες να γίνουν ξανά η φύση μου..."
.



Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

3 σχόλια:

Με τα φτερά της ψυχής είπε...

Καλημέρα Δημήτρη,τελικά δεν υπάρχει μια πραγματικότητα και το τι βιώνει κάποιος έχει άμεση σχέση με το πως αντιλαμβάνεται τη ζωή, μέσα από το φόβο ή μέσα από την αγάπη.Τι περισσότερο να σου γράψω;Έχεις τόση πνευματικότητα και γνώση.Πάρα πολύ καλό άρθρο,καθώς και το μπλογκ που μας παραπέμπεις.Να είσαι καλά!

Sissi Soko είπε...

Αγαπητέ Δέλτα, ωραία όλα αλλά αυτό "η ικανοποιήση" στο τέλος μου χτυπάει κάπως άσχημα! Καμιά σχέση με την αγάπη... Δεν αγαπάμε για να ικανοποιούμαστε ή κάνω λάθος;

LAMDA είπε...

"...Είμαστε ένα ον που βιώνει διαρκώς εμπειρίες... είμαστε μια κινούμενη εμπειρία... όμως ... δίχως να το κατανοούμε, με τον καιρό, συσσωρεύουμε και 'λάθος' εμπειρίες: για παράδειγμα, εμπειρία της προσκόλλησης αντί της αγάπης, εμπειρία της ευχαρίστησης αντί της ευτυχίας. Αυτές γίνονται βαθιές συνήθειες και μας προκαλούν πολύ έντονες συναισθηματικές διακυμάνσεις..."

Πόσο δίκαιο έχεις! Και συμφωνώ απόλυτα ότι θα πρέπει να βρισκόμαστε σε συνεχή εκγρύγορση και επαγρύπνιση ώστε να πιάνουμε τον εαυτό μας πότε παίφτει σε αυτές την λούμπα των προσκολήσεων και να το επαναφέρουμε στα κέντρα του.

Εδώ είναι που τα διάφορα ξυπνητήρια που λέγαμε χθες βράδυ χρειάζονται πραγματικά, είτε είναι ένα άρθρο στο μπλογκ, ένα βιβλίο, μία κουβέντα με φίλους σαν εσένα κλπ.

Συγχωρέστε με την αρκετή απουσία μου από το μπλογκ αλλά τα δίδυμα τελευταία άρχισαν να μου αφήνουν λίγο ελεύθερο χρόνο!

Καλή σας μέρα φίλοι μου!

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...