Διαλογισμός

«Διαλογισμός είναι να ανακαλύψεις αν ο εγκέφαλος, με όλες τις δραστηριότητές του, όλες τις εμπειρίες του, μπορεί να είναι απολύτως σιωπηλός.΄Οχι βίαια, επειδή τη στιγμή που επιβάλλεσαι, υπάρχει δυϊσμός. Και η οντότητα που λέει: «Θάθελα να ζήσω θαυμαστές εμπειρίες, γι' αυτό πρέπει να αναγκάσω τον εγκέφαλό μου να είναι σιωπηλός» δεν πρόκειται να το καταφέρει ποτέ αυτό.Αν όμως αρχίσεις να εξετάζεις, να παρατηρείς, να ακούς προσεκτικά κάθε κίνηση της σκέψης, τη διαμόρφωσή της, τις επιδιώξεις της, τους φόβους της, τις απολαύσεις της, να παρατηρείς πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος, τότε θα δεις πως ο εγκέφαλος γίνεται εξαιρετικά ήσυχος΄ αυτή η ησυχία δεν είναι ύπνος αλλά είναι τρομερά δραστήρια και γι' αυτό ο εγκέφαλος είναι ήσυχος.
Μια μεγάλη γεννήτρια που δουλεύει άψογα, σπάνια κάνει κάποιο θόρυβο΄ μόνον όταν υπάρχει τριβή υπάρχει και θόρυβος.»

Ο διαλογισμός είναι κάτι πολύ πιο θαυμαστό αν τον συναντήσεις ο ίδιος. Μπορώ να πω πολλά γι' αυτόν, αλλά η περιγραφή δεν είναι το περιγραφόμενο. Εναπόκειται σε σας να μάθετε γι' αυτόν κοιτώντας τον εαυτό σας - ούτε βιβλίο, ούτε δάσκαλος μπορούν να σας τον διδάξουν.Μην εξαρτιέστε από κανέναν, μη γίνεστε μέλη πνευματικών οργανώσεων΄ πρέπει κανείς να μάθει μόνος του. Και τότε ο νους θα ανακαλύψει πράγματα που είναι απίστευτα.Αλλά για κάτι τέτοιο, δεν θα πρέπει να είσαστε μέσα σας χωρισμένοι σε κομμάτια, οπότε θα υπάρχει τεράστια σταθερότητα, σβελτάδα, κινητικότητα.Για έναν νου που είναι έτσι, δεν υπάρχει χρόνος κι επομένως η ζωή έχει εντελώς διαφορετική σημασία.











«΄Ηταν ένα από εκείνα τα όμορφα πρωινά που δεν έχουν υπάρξει ποτέ πριν.Ο ήλιος μόλις έβγαινε και τον είδες ανάμεσα στον ευκάλυπτο και το πεύκο. ΄Ηταν πάνω από τα νερά, χρυσός, λαμπερός, μ' ένα φως που υπάρχει μόνο ανάμεσα στα βουνά και τη θάλασσα.΄Ηταν απίστευτα καθαρό πρωινό, δεν κουνιόταν φύλλο, γεμάτο από εκείνο το παράξενο φως που βλέπει κανείς όχι μόνο με τα μάτια του, αλλά και με την καρδιά του. Και όταν το βλέπεις, οι ουρανοί είναι πολύ κοντά στη γη κι εσύ χάνεσαι μέσα στην ομορφιά.

Ξέρετε, δεν πρέπει ποτέ να διαλογίζεστε μπροστά σ' όλο τον κόσμο, ή μαζί με κάποιον άλλον ή ομαδικά.

Πρέπει να διαλογίζεστε σε κάποιο απόμερο σημείο, στην ησυχία της νύχτας ή στη γαλήνη πολύ νωρίς το πρωί. ΄Οταν διαλογίζεσαι απόμερα, πρέπει να υπάρχει μοναχικότητα. Πρέπει να είσαι εντελώς μόνος, να μην ακολουθείς κανένα σύστημα, καμιά μέθοδο, επαναλαμβάνοντας λέξεις, κυνηγώντας κάποια σκέψη ή διαμορφώνοντας μια σκέψη σύμφωνα με την επιθυμία σου.Αυτή η μοναχικότητα έρχεται όταν ο νους είναι ελεύθερος από τη σκέψη. ΄Οταν επηρεάζεσαι από επιθυμίες ή από τα πράγματα που επεδίωξε ο νους στο παρελθόν ή θα επιδιώξει στο μέλλον, δεν υπάρχει μοναχικότητα.
Μόνο στην απεραντοσύνη του παρόντος έρχεται αυτή η μοναχικότητα. Και τότε, σε μια ήσυχη απομόνωση όπου κάθε επικοινωνία έχει σταματήσει - όπου δεν υπάρχει ο παρατηρητής με τα προβλήματά του, με τις βλακώδεις ορέξεις του και ανησυχίες του - μόνο τότε, σ' εκείνη την ήσυχη μοναχικότητα, ο διαλογισμός γίνεται κάτι που δεν μπορεί να εκφραστεί με λόγια. Τότε ο διαλογισμός είναι μια αιώνια κίνηση.
Δεν ξέρω αν έχετε διαλογιστεί ποτέ, αν έχετε μείνει ποτέ μόνοι σας με τον εαυτό σας, μακριά από τα πάντα, από κάθε άνθρωπο, από κάθε σκέψη και επιδίωξη, αν έχετε μείνει ποτέ εντελώς μόνοι, όχι απομονωμένοι, όχι βυθισμένοι σε κάποιο φαντασιόπληκτο όνειρο ή όραμα, αλλά πολύ μακριά, έτσι ώστε να μην αναγνωρίζεται τίποτα μέσα σας, τίποτα που να μπορείς να τ' αγγίξεις με τη σκέψη ή το συναίσθημα, τόσο μακριά που στην πλήρη μοναχικότητα αυτή η ίδια η σιωπή γίνεται το μόνο λουλούδι, το μόνο φως κι εκείνη η άχρονη ποιότητα που είναι δεν μετριέται από τη σκέψη.

Μόνο σε τέτοιου είδους διαλογισμό μπορεί η αγάπη να υπάρξει. Μην μπείτε στον κόπο να την εκφράσετε: θα εκφραστεί μόνη της. Μην την χρησιμοποιείτε. Μην προσπαθήσετε να την κάνετε πράξη: θα δράσει, και όταν δράσει, σ' εκείνη τη δράση δεν θα υπάρχει μετάνοια, καμιά αντίφαση, τίποτα από τις δυστυχίες και τα βάσανα των ανθρώπων.Γι' αυτό διαλογιστείτε μόνοι σας.Χαθείτε και μην προσπαθήσετε μετά να θυμηθείτε πού είσαστε. Αν προσπαθήσετε να το θυμηθείτε, τότε θα είναι κάτι νεκρό. Και αν κολλήσετε στην ανάμνησή του, τότε δεν θα ξαναείσαστε ποτέ μόνοι σας.

Διαλογιστείτε, λοιπόν, σ' αυτή την απέραντη μοναχικότητα, στην ομορφιά εκείνης της αγάπης, σ' εκείνη την αθωότητα, μέσα σε κάτι καινούργιο - τότε υπάρχει η υπέρτατη ευτυχία που είναι άφθαρτη.Ο ουρανός είναι πολύ γαλάζιος, είναι εκείνο το μπλε που έρχεται μετά τη βροχή κι αυτές οι βροχές ήρθαν μετά από πολλούς μήνες ξηρασίας.
Μετά τη βροχή οι ουρανοί έχουν ξεπλυθεί κι οι λόφοι αναγαλλιάζουν κι η γη είναι γαληνεμένη. Και κάθε φύλλο έχει το φως τού ήλιου πάνω του και νοιώθεις τη γη πολύ κοντά σου.Διαλογιστείτε, λοιπόν, μέσα στις πιο κρυφές γωνιές της καρδιάς και του νου σας, εκεί όπου δεν έχετε βρεθεί ποτέ πριν.

Κρισναμούρτι

Οι άνθρωποι που ασχολούνται με την πνευματικότητα συνήθως έχουν μεγάλη όρεξη και λαχτάρα να βιώσουν αλλά και να ακούσουν από άλλους για πνευματικές ή μεταφυσικές εμπειρίες. Μήπως όμως πίσω από αυτόν τον ενθουσιασμό κρύβεται συχνά μια παράλογη, ίσως και παιδική προσμονή για επιτεύγματα που τελικά δεν είναι ουσιαστικώς πνευματικά;

Οι πραγματικά πνευματικές εμπειρίες δεν είναι να δούμε στο διαλογισμό μας ότι έχουμε επαφή με εξωγήινους, ή να δούμε τι ήμασταν σε προηγούμενες ζωές, ή να βιώσουμε υπερφυσικές δυνάμεις, ή να έχουμε διάφορα εντυπωσιακά οράματα. Τα οράματα μπορεί να μας βοηθήσουν αλλά μπορεί και να μας παραπλανήσουν. Οι υπερφυσικές δυνάμεις συνήθως μόνο τον εγωισμό ανεβάζουν, είναι τεράστια η παγίδα. Η γνώση των προηγούμενων ζωών συνήθως χρησιμοποιείται και πάλι για να ανυψώσει το εγώ, ή για να ικανοποιήσει την περιέργεια του ατόμου, περιέργεια που είναι βλαβερή στη πνευματική πορεία. Λέω συνήθως, γιατί κάποιες φορές μπορεί όντως να είναι χρήσιμα τα παραπάνω. Αλλά το συχνότερο είναι όλα αυτά τα παραπάνω να γίνονται ένα ματαιόδοξο εμπόδιο προς την πραγματική μας πνευματική άνοδο, και άρα προς την ευτυχία μας – γιατί πνευματική επίτευξη σημαίνει ευτυχία, ευδαιμονία, ελευθερία.

Οι ουσιαστικές πνευματικές εμπειρίες είναι η επαφή με το Φως, η ανάβαση στη Πηγή μέσω προσωπικού σκληρού αγώνα, καθώς θα πρέπει να διαπεράσουμε χοντρά πέπλα σκοταδιού και παχυλότητας. Αυθεντική πνευματική εμπειρία είναι να βιώσουμε ταπείνωση, να συνειδητοποιήσουμε τις ατέλειές μας και να μπούμε συνειδητά στον αγώνα για εξυγίανση, εκλέπτυνση και αναμόρφωση του εαυτού ώστε να γίνουμε καλύτεροι υπηρέτες της κοινωνίας και του ανθρώπου. Ναι όλα αυτά μπορεί να ακούγονται κλισέ και να μην κάνουμε ‘ουάου’ όπως θα κάναμε αν μας εξιστορούσαν μια φαντασμαγορική επαφή με εξωγήινους ή Διδασκάλους στο διαλογισμό, είναι όμως αυτά που θα μας λυτρώσουν από τη φυλακή και το βάσανο που λέγεται εγωισμός.


Πηγή : http://www.elenastral.com/







Η συγκέντρωση δεν έχει καμιά σχέση με τον διαλογισμό. Ο διαλογισμός είναι το ακριβώς αντίθετο της συγκέντρωσης. Η Δύση δεν έχει γνωρίσει το διαλογισμό. Έχει παραμείνει εγκλωβισμένη μέσα στη συγκέντρωση – γι’ αυτό και όλη η επιστημονική πρόοδος και τεχνολογία – δεν έχει γνωρίσει όμως την εσωτερική επιστήμη της σιωπής, της ειρήνης, του να είναι κανείς φως μέσα στον εαυτό του.
Διαλογισμός σημαίνει παρατήρηση του νου.Αν μπορείς να παρατηρήσεις το νου, απλώς να τον κοιτάξεις σιωπηλά, χωρίς να τον επικρίνεις, χωρίς να τον εκθειάζεις, χωρίς να τον κατηγορείς, χωρίς να τον κρίνεις καθόλου ούτε υπέρ ούτε κατά, απλώς παρατηρείς σαν να μην έχει καμιά σχέση μ’ εσένα…Και το θαύμα του διαλογισμού είναι ότι και μόνο που τον παρατηρείς, ο νους σιγά-σιγά εξαφανίζεται.

Η ουσία του διαλογισμού είναι στο να είσαι τόσο σιωπηλός, ώστε να μη υπάρχει κάποια παραμικρή κίνηση της σκέψης, για να μη μπουν κάποιες λέξεις μεταξύ σας και της πραγματικότητας, για να μείνετε πραγματικά μόνος. Αυτή η μοναχικότητα, αυτή η καθαρότητα, αυτό το ξάστερο ουρανό της ύπαρξής σας είναι ο αληθινός διαλογισμός.

Ο νους και ο διαλογισμός δεν μπορούν να συμβιώσουν. Κανένας δεν μπορεί να τους έχει ταυτόχρονα. Μπορείτε να έχετε ή τον νου, ή τον διαλογισμό, γιατί ο νους είναι συλλογισμός, ενώ ο διαλογισμός είναι σιωπή. Νους σημαίνει περιπλάνηση και αναζήτηση εξόδου μες στο σκοτάδι. Ο διαλογισμός βλέπει πολύ μακριά, και δεν υπάρχει θέμα αναζήτησης, αφού ξέρει που είναι ο έξοδος.

Ο άνθρωπος που ξέρει πώς πρέπει να διαλογίζεται είναι ο άνθρωπος που ξέρει πώς πρέπει να ακούει. Ή το αντίθετο: ο άνθρωπος που ξέρει να ακούει, ξέρει και να διαλογίζεται.

Ο διαλογισμός είναι το χρυσό κλειδί για ν' ανοίξετε όλα τα μυστικά της ζωής

Όσσο