Εκλογές κι Αυτογνωσία

  

μέσα απ’ τη ματιά ενός υποψηφίου 

Η μικρή μας κοινωνία, πόσο όμορφα είναι τακτοποιημένη μέσα στην αυταπάτη, έτσι ώστε όταν κάποιος λίγο πιο συνειδητός ξεφύγει απ’ τα στενά σύνορά της πλάνης αυτής και προσπαθήσει να βοηθήσει τους συντρόφους του να κοιτάξουν πέρα απ’ το εφήμερο και το απατηλό, χαρακτηρίζεται ως γραφικός κι ονειροπόλος. Όλοι θέλουν να περιχαρακώσουν τις πεποιθήσεις τους γιατί αν είναι αλήθεια αυτή η καινούργια φωνή, ολόκληρη η ζωή τους βγαίνει λάθος. Και στηρίζονται στη δύναμη των αριθμών για να θάψουν τη νέα φωνή. Είναι έτσι κι αλλιώς η πλειοψηφία.

Εκλογές λοιπόν. Ήσουν υποψήφιος κι έπεσες αξιοπρεπώς. Καλά να πάθεις! Ήξερες απ’ την αρχή ότι συμμετείχες σε παρτίδα πόκερ με σημαδεμένη τράπουλα. Πόσες πιθανότητες είχες να κερδίσεις; Εσύ γραφικέ μου φίλε επέμενες ότι πρέπει να εξορίσουμε επιτέλους τον εγωισμό μας και να αναπτύξουμε το πνεύμα της συλλογικής προσπάθειας. Ότι πρέπει να αφουγκραστούμε αυτό που η συνείδηση μας προτάσσει και να το πράξουμε με απόλυτη επίγνωση. Ότι είναι ανάγκη να οραματιστούμε την μελλοντική μας κοινωνία και να μοχθήσουμε για την πραγματοποίηση αυτού του οράματος μέχρι οι προσπάθειες μας να ευοδωθούν ώστε να προικίσουμε το κάρπισμα αυτό στα παιδία μας….  Επέμενες ότι η αυτοπραγμάτωση όπως και η πραγματοποίηση της ιδανικής κοινωνίας είναι μια αέναη διαδικασία που γίνεται ομορφότερη όσο πιο συνειδητά συμμετέχεις σ' αυτήν. Και καλούσες τον κόσμο σε μια ενεργότερη συνειδητή συμμετοχή. Κούνια που σε κούναγε…

Αν ένα δέντρο πέσει σε ένα παρθένο δάσος και κανείς δεν είναι κοντά να το ακούσει θα κάνει άραγε θόρυβο; Η επιστημονική απάντηση λοιπόν, με φιλοσοφικές όμως προεκτάσεις, όσο κι αν σας φαίνεται περίεργο είναι «όχι»! Χρειάζεται τουλάχιστον ένα αυτί για να συλλάβει τις αναταράξεις και τους κυματισμούς από την πτώση του δέντρου και ένας εγκέφαλος για να επεξεργαστεί το σήμα αυτό. Εάν δεν είναι κάποιος κοντά στην πτώση του δέντρου, δεν θα δημιουργηθεί σε κάποιον εγκέφαλο  η αίσθηση του ήχου, άρα «δεν θα κάνει θόρυβο».

Όταν το απέναντι αυτί και ο εγκέφαλος που το συνοδεύει υποβαθμίζουν όλη την εστίαση τους στο προσωπικό ρουσφέτι και στο πως θα βρούμε το καταλληλότερο μέσο για να εξυπηρετήσουμε ευκολότερα τα μικροσυμφέροντά μας, απλώς θα χάσεις το χρόνο και τα λόγια σου. Πρόσθεσε σ’ αυτό και την δικαιολογημένη καχυποψία που οφείλεται στην απογοήτευση του ψηφοφόρου (τι προσπαθεί να μας πει αυτός ο περίεργος τώρα και σε τι αποσκοπεί;) και η συνταγή της αποτυχίας έχει ολοκληρωθεί. Φυσικά και υπάρχουν άνθρωποι που ακόμη διατηρούν την ικανότητα να οραματιστούν μια πιο ανθρώπινη κοινωνία και που μπορούν να κοιτάξουν πέρα από τα στενά όρια του προσωπικού τους συμφέροντος Πικρή όμως η διαπίστωση πως είναι δυστυχώς η μειοψηφία. Δύσκολα τους ανακαλύπτεις.

  

Μα το δυνατότερο ερέθισμα που οδηγεί στην αυτογνωσία είναι η παρατήρηση όχι μόνο των ψηφοφόρων αλλά κυρίως των υποψηφίων που τρέχουν αλαφιασμένοι παρακαλώντας να ψηφισθούν. (Βρε λες να είσαι κι εσύ έτσι;). Τι άκρατη φιλοδοξία ή μάλλον ματαιοδοξία είναι αυτή, καλυμμένη τόσο πρόχειρα πίσω από τη μάσκα της δήθεν εσωτερικής παρόρμησης να προσφέρουν για το καλό του τόπου; (αν και νομίζω ότι φιλοδοξία και ματαιοδοξία είναι το ίδιο καθώς δεν υπάρχει προσωπική επιθυμία για δόξα που να μην είναι εντελώς μάταιη). Με τέτοιο εμφανή ναρκισσισμό και αυταρέσκεια, με τόσο έντονο το σύμπλεγμα ανωτερότητας  (ή κατωτερότητας που έχει ανάγκη την κοινωνική αποδοχή για να καλυφθεί) ζητάς να σε ψηφίσουνε για να σώσεις τον κόσμο; Γιατί άραγε επιζητάς με τόση αγωνία την κοινωνική άνοδο και την κοινωνική αναγνώριση δίνοντας ψεύτικες, ανήθικες υποσχέσεις ή ακόμη και χρηματίζοντας ευπαθείς ομάδες; Πόσο πιο κάτω θέλεις να ξεφτιλίσεις αυτή τη δήθεν γιορτή της Δημοκρατίας; Πώς να πιστέψω ότι νοιάζεσαι αληθινά για τα κοινά κι όχι για την πάρτη σου όταν σε θεωρώ ικανό να πουλήσεις και τη μάνα σου ακόμη για να εκλεγείς; Οι απαίδευτοι υποψήφιοι δυστυχώς είναι και οι πιο ματαιόδοξοι. Ίσως επειδή ενδόμυχα γνωρίζουν πολύ καλά την ανεπάρκεια τους, αλλά δεν την αποδέχονται. Ούτε τους ενδιαφέρει το ενδεχόμενο να δουλέψουν και να την καλύψουν.

Μέσα απ’ την προεκλογική αυτή διαδικασία συνειδητοποιείς επίσης, καθώς το βλέπεις στο μέγιστο βαθμό, το πόσο ρηχές και επιφανειακές είναι οι σχέσεις των ανθρώπων. Είδα γνωστούς μου να εξοργίζονται ή να πέφτουν σε κατάθλιψη, να καταρρέουν πραγματικά επειδή μαυρίστηκαν στις εκλογές διαπιστώνοντας πόσοι από τους υποτιθέμενους φίλους τους, τους περιτριγύριζαν μόνο προς ιδίον όφελος, ποιοι τους κολάκευαν απλώς για να ικανοποιήσουν τον ναρκισσισμό τους, ποιοι δε νοιάζονταν τόσο ώστε να τους ασκήσουν κριτική ρισκάροντας έτσι να χαλάσουν την επιφανειακή τους σχέση και πόσοι ακόμη τους φθονούσαν χωρίς να το έχουν εκδηλώσει μέχρι τώρα. Συνειδητοποίησαν μέσα από την εκλογική αυτή διαδικασία ότι το ψέμα, η κοροϊδία και η υπόσχεση «θα σε στηρίξω» που τις περισσότερες φορές δεν επαληθεύεται,  δε συμβαίνει μόνον παραμονές των εκλογών αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Συνειδητοποίησαν εν τέλει ποιοι είναι οι πραγματικοί τους φίλοι, ποιοι είναι αυτοί που νοιάζονταν αληθινά, ποιοι κατά καιρούς τους κατέκριναν για τις πράξεις τους όχι επειδή ήθελαν να υποτιμήσουν την αξία τους αλλά επειδή πίστευαν πραγματικά σ’ αυτούς. Ελπίζω να γίνουν τώρα επιλεκτικότεροι στις συναναστροφές τους.

Ο μικρός μας κόσμος όμως, το ίδιο όμορφα θα συνεχίσει να βολεύεται  μέσα στις αυταπάτες του. Γιατί να ξεβολευτεί; Με προσευχές κι επικλήσεις ή σκορπίζοντας αγάπη και φως μέσα απ’ το facebook, καμιά ρήξη δε μπορεί να γίνει ούτε η παραμικρή αλλαγή πρόκειται ποτέ να συμβεί. Μάλιστα βολεύει αφάνταστα το σαθρό αυτό σύστημα. Ο κόσμος τελικά θα αρχίσει να επιταχύνει την εξέλιξή του προς την ιδεατή κατάσταση μόνον όταν όλο και περισσότεροι συνειδητοί άνθρωποι, με πραγματική ανιδιοτέλεια, με αληθινό όραμα κι αγωνία για την πορεία της ανθρωπότητας θα αποφασίσουν ενεργά να συμμετέχουν και να προσφέρουν τον εαυτό τους για την καλυτέρευση του συνόλου.

…για την Margo…

…κι είναι κάποιες στιγμές απελπισίας που σκέφτομαι

πως το σημαντικό δεν είναι 

 
να προσπαθήσεις να αλλάξεις τον κόσμο

 
αλλά να μην αφήσεις τον κόσμο

 
να αλλάξει εσένα...

Δημήτρης

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...