Σάββατο 10 Μαρτίου 2012

Έλληνες - Νίτσε


Σχεδόν σε όλες τις εποχές και σε όλα τα στάδια της κουλτούρας προσπάθησαν κάποια στιγμή, με βαθιά δυσαρέσκεια, να απελευθερωθούν από τους Έλληνες – επειδή κάθε προσωπική, φαινομενικά πρωτότυπη και άξια θαυμασμού δημιουργία συγκρινόμενη με το ελληνικό πρότυπο έχανε χρώμα και ζωή και κατάληγε να μοιάζει με φθηνό αντίγραφο, με καρικατούρα. Κι έτσι, κάθε τόσο ξεσπάει μια βαθιά οργή εναντίον αυτού του μικρού και αλαζονικού λαού, που είχε την τόλμη να ονομάσει «βάρβαρο» ό,τι δεν ήταν δικό του γέννημα-θρέμμα. Ποιοί είναι αυτοί οι άνθρωποι, αναρωτιούνταν, που μολονότι διαθέτουν εφήμερη μόνο ιστορική λάμψη, κωμικά περιορισμένους θεσμούς, αμφίβολη ηθική και χαρακτηρίζονται από απεχθή ελαττώματα, αξιώνουν εκείνη την αξιοπρέπεια και την εξέχουσα θέση που διακρίνει τη μεγαλοφυΐα από τις μάζες;


Κι έτσι οι άνθρωποι νιώθουν ντροπή και φόβο απέναντι στους Έλληνες, εκτός κι αν εκτιμούν πάνω από όλα την αλήθεια και τολμούν να την αναγνωρίσουν ακέραιη: οι Έλληνες κρατούν στα χέρια τους σαν ηνίοχοι, τα χαλινάρια της δικής μας και κάθε άλλης κουλτούρας, και σχεδόν πάντα τόσο τα άρματα όσο και τα άλογα των άλλων πολιτισμών είναι κατώτερης ποιότητας και αίγλης από τους ηνίοχους τους που το’ χουν παιχνιδάκι να γκρεμίσουν αυτό το σύνολο σε μια άβυσσο, πάνω από την οποία εκείνοι εύκολα πηδούν μ’ ένα αχίλλειο άλμα.


Νίτσε – Η γέννηση της τραγωδίας



Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...