Πολεμιστής

 

Μέσα από κάθε λουλούδι να αναπνέεις…

…από κάθε πουλί να πετάς…

…από κάθε καρδιά να αγαπάς…

να γελάς χωρίς να γνωρίζεις την αιτία…

Αν όμως έχεις καιρό να τραγουδήσεις ένα χαρούμενο σκοπό…

Αν έχεις καιρό να κολυμπήσεις γυμνός στη θάλασσα μια νύχτα με πανσέληνο…

Αν έχεις καιρό να δακρύσεις από έρωτα…

Αν δε θυμάσαι πότε ήταν η τελευταία φορά που προσευχήθηκες από ευγνωμοσύνη…

Τότε λυπάμαι. Αστόχησες. Έχασες το στόχο.

Δεν καταστρέφεις μόνο τον εαυτό σου. Βλάπτεις τα παιδιά σου. Βλάπτεις τους συνανθρώπους σου. Βλάπτεις τον πλανήτη ολόκληρο.

Ντροπιάζεις τους αγγέλους που σε φροντίζουν και περιφρονείς τον Παντοδύναμο, που δημιούργησε εσένα και μόνο εσένα, με τα μοναδικά σου χαρίσματα, και αποκλειστικό σκοπό να σπρώξεις την ανθρώπινη φυλή ένα χιλιοστό παραπέρα στο μονοπάτι της επιστροφής στο Θεό. 

Θέλεις να αυτοαποκαλείσαι πνευματικό άτομο μα αντί να μετουσιωθείς σε υπηρέτη του Μυστηρίου και αγωγό του Αιωνίου κατάντησες πομπός κακομοιριάς κι ανάγκης. Τι κρίμα!

Άλλο είναι να μελετάς τον πόλεμο

κι άλλο να ζεις τη ζωή ενός πολεμιστή.

 

Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...