Οποιαδήποτε Παρασκευή συμπίπτει με τις 13 ενός μήνα θεωρείται κακότυχη στις Αγγλοσαξονικές, Γαλλικές, Γερμανικές και Πορτογαλικές περιοχές του κόσμου. Παρόμοιες δεισιδαιμονίες υπάρχουν και σε άλλες παραδόσεις: στην Ελλάδα και την Ισπανία, για παράδειγμα, το ρόλο αυτό έχει η "Τρίτη και 13". Ο φόβος της Παρασκευής και 13 ονομάζεται στα αγγλικά paraskavedekatriaphobia (μία λέξη που προέρχεται από τις ελληνικές λέξεις Παρασκευή, δεκατρείς και φοβία) και είναι μια ειδική μορφή της τρισκαιδεκαφοβίας . Η λέξη μπορεί να ευρεθεί επίσης ως paraskevodekatriaphobia (παρασκευοδεκατριαφοβία) ή paraskevidekatriaphobia ή friggatriskaidekaphobia (φριγκατρισκαιδεκαφοβία).
Ιστορία της Παρασκευής και 13
Πριν τον 19ο αιώνα, ο αριθμός 13 θεωρούταν γενικά ως φέρων κακή τύχη. Την ίδια εικόνα είχε και η Παρασκευή, αν και δεν υπήρχε κάποια σχέση μεταξύ των δύο. Η πρώτη αναφοορά σε μία "Παρασκευή και 13" έγινε μάλλον στις αρχές του 19ου αιώνα
Πέρα από τις γραπτές αναφορές, πάντως, πολλές δημοφιλείς ιστορίες υπάρχουν σχετικά με την προέλευση της δεισιδαιμονίας:
* Ο Μυστικός Δείπνος, με ιστορίες ότι ο Ιούδας Ισκαριώτης ήταν ο 13ος καλεσμένος, ενώ η Σταύρωση του Ιησού συνέβη κατά ημέρα Παρασκευή.
* Ότι η Εύα προσέφερε το μήλο στον Αδάμ κατά ημέρα Παρασκευή.
ΠΗΓΗ: ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ
ΕΥΧΟΜΑΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ BLOGGERS ΚΑΛΟΤΥΧΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΗΜΕΡΑ
6 σχόλια:
Πολύ επίκαιρο το άρθρο σου MORFEA. Εγώ θα ήθελα να σχολιάσω λίγο την τρισκαιδεκαφοβία και την σημασία του αριθμού 13.
Οι σχετικές με το 13 προλήψεις δημιουργήθηκαν με την ανακάλυψη του δωδεκαδικού συστήματος, σύμφωνα με το οποίο το 12 είναι ο τέλειος αριθμός: 12 οι ώρες της μέρας και της νύχτας, 12 οι μήνες, τα ζώδια, 12 και οι άθλοι του Ηρακλή! Με την προσθήκη του αριθμού «ένα» σ’ αυτό το ιερό 12 σχηματιζόταν η αρχή ενός νέου κύκλου. Το συμβολικό αυτό άλμα προς το καινούριο «άγνωστο», που αντιπροσώπευε ο αριθμός 13, προκάλεσε ανησυχία στους ανθρώπους κι έτσι άρχισαν να του αποδίδουν ευθύνες για τα ατυχή συμβάντα
Βέβαια ο αριθμός 13 θεωρείται στην εποχή μας ιδιαίτερα γρουσούζικος, ενώ στην Αρχαία Αίγυπτο και την Κίνα θεωρούνταν τυχερός. Οι Αρχαίοι Αιγύπτιοι θεωρούν το θάνατο ως το 13ο στάδιο της ζωής, δηλαδή τη μεταθανάτιο ζωή. Η κάρτα του θανάτου στην τράπουλα ταρώ έχει τον αριθμό 13 και συμβολίζει τη μεταμόρφωση.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να εισάγω μία άλλη ερμηνεία του αριθμού 13. Ο Αριθμός 13 στην αποκρυφιστική του σημασία αποτελείται από τον αριθμό 1 και 3. Την σημασία των δύο αυτών αριθμών δεν την σχολιάζω σε αυτό το άρθρο αλλά και οι αριθμοί θεωρούνται τέλειοι. Κατά αυτή τη σχολή ο αριθμός 13 ισούται με το 4 (1+3=4) , βλέπετε δηλαδή μία διαφορετική αντίληψη της αξίας και της προσθετικότητας των αριθμών. Και ο αριθμός 4 (η άλλη μορφή δηλαδή του 13) είναι ιερός.
Ο ρόλος του αριθμού 4, είναι φανερός στη φύση και είχε επισημανθεί και στην αρχαιότητα. Το έτος διαιρείται σε 4 εποχές, 4 είναι τα σημεία του ορίζοντα, 4 είναι οι φάσεις της Σελήνης, ενώ 4 ήταν και τα στοιχεία της φύσης όπως τα έβλεπαν οι αρχαίοι Έλληνες (και όχι μόνο): Γη, Νερό, Αέρας και Φωτιά. Η Τετράδα (4), κατέχει εξέχουσα σημασία στην εσωτεριστική επιστήμη των Αριθμών. Μάλιστα, η σημασία της είναι ανάλογη με της Ιερής Τριάδας (3), καθότι και η τρίας συμβολίζεται με ένα ισόπλευρο τρίγωνο, αντιστοιχώντας την Άγια Τριάδα (Πατήρ –Υιός- Άγιο Πνεύμα). Φυσικά, οι Ιουδαίοι δεν είναι οι μοναδικοί που έδιναν έμφαση στην ιερότητα του αριθμού 4: όλοι οι αρχαίοι λαοί είχαν ένα όνομα για τη Θεότητα που αποτελούνταν από 4 γράμματα. Όπως στα εβραϊκά είναι JHVH, έτσι οι Ασσύριοι είχαν τον ADAD, οι Αιγύπτιοι τον AMON, οι Πέρσες τον SYRE και οι Έλληνες τη λέξη ΘΕΟΣ. Ακόμα και οι Πυθαγόρειοι θεωρούσαν τον αριθμό 4 (ή τετράδα) το «Μέγιστο Θαύμα» που δεν μπορούσε κανείς να αγνοήσει (αλλά και «πολλαπλή θεότητα») καθότι ο αριθμός αυτός είναι που εισάγει και αιτιολογεί τη μονιμότητα της μαθηματικής και πνευματικής πειθαρχίας.
Την Παρασκευή στις 13 Οκτωβρίου του 1307, πολλοί Ναΐτες ιππότες συλλαμβάνονται στη Γαλλία, κυριολεκτικά την ώρα που κοιμούνται και κατόπιν μυστικής εντολής του βασιλιά Φιλίππου του Δ΄, ή Φιλίππου του Ωραίου της Γαλλίας (Philippe Le Beau).
«Να συλληφθούν όλοι οι Ναΐτες» διέταξε ο βασιλιάς και η εντολή εκτελέστηκε μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Από τότε η Παρασκευή και 13 του μηνός, θεωρείται αποφράς ημέρα σε όλο τον Δυτικό κόσμο.
Οι ιππότες πετάχτηκαν μέσα σε μπουντρούμια και άρχισαν να βασανίζονται νύχτα-μέρα προκειμένου να ομολογήσουν.
Όμως να ομολογήσουν τι ακριβώς;
Οι Ναΐτες κατηγορήθηκαν από τους πολιτικούς κυρίως εχθρούς τους και την Καθολική εκκλησία για ακολασίες και ομοφυλοφιλία.
Επίσης, κατηγορήθηκαν ότι ήταν φιλικοί με τους άπιστους, ότι λάτρευαν μία γάτα, ότι απαρνούνταν τον Χριστό και την Παναγία, ότι διέπρατταν όργια, ότι είχαν δικό τους απόκρυφο ευαγγέλιο, ότι ασκούσαν μαγεία υψηλής τέχνης και ότι για να ενταχθεί κάποιος στο τάγμα τους θα έπρεπε να απαρνηθεί φανερά τον Χριστό, να φτύσει και να ποδοπατήσει τον σταυρό και να λατρέψει ένα ανθρωπόμορφο είδωλο που έφερε το όνομα Μπαφομέτ το οποίο ωστόσο είχε την όψη και τα πόδια τράγου.
Ο βασιλιάς διψούσε για χρυσάφι και εποφθαλμιούσε τα πλούτη τους. Τον ενοχλούσε το άψογο τραπεζικό σύστημά των Ναϊτών και σκέφθηκε πως θα ήταν καλύτερο να γέμιζαν τα βασιλικά ταμεία με το χρυσάφι των Αγίων Τόπων.
Ο Φίλιππος είχε ένθερμο υποστηρικτή τον πάπα Κλήμη τον Ε΄. Ο πάπας από πλευράς του σκέφτηκε ακριβώς το ίδιο πράγμα, πως τόσο χρυσάφι δηλαδή θα μπορούσε να καταλήξει στα ταμεία της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας.
Πρώτη κίνηση του βασιλιά ήταν να καταργήσει το τάγμα του Ναού (που βρισκόταν σε πλήρη ισχύ για περισσότερα από 200 χρόνια) και να δημεύσει όλη την περιουσία των ιπποτών συμπεριλαμβανομένων και τεραστίων εκτάσεων της γης τους.
Πολλά στελέχη του τάγματος υψηλού βαθμού, μαζί και ο τελευταίος Μεγάλος Μάγιστρος Ζακ ντε Μολέ (Jacques de Molay), υποβλήθηκαν σε τρομερά βασανιστήρια προκειμένου να ομολογήσουν και να παραδεχτούν ανύπαρκτες κατηγορίες.
Αρκετοί Ναϊτες δεν λύγισαν, δεν ομολόγησαν και πέθαναν από τα βασανιστήρια.
Νεώτερες ανακαλύψεις έχουν φέρει στο φως έγγραφα της δίκης, τα οποία φανερώνουν ότι παρά το γεγονός πως οι Ναΐτες είχαν κατηγορηθεί για αιρετικές δοξασίες κατά τις μυητικές τους τελετές, στη δίκη που έγινε, έπεισαν τον Πάπα πως ήταν αθώοι και ότι η καταδίκη τους ήταν αποτέλεσμα κατασυκοφάντησής τους από τον βασιλιά Φίλιππο.
Ο Ζακ Ντε Μολέ βασανίστηκε απάνθρωπα. Ο Μέγας Ιεροεξεταστής της Γαλλίας, Γκυγιώμ Υμπέρ, ανέκρινε προσωπικά τον Ζακ ντε Μολαί.
Ο Ζακ ντε Μολέ υπέστη ως βασανισμό, μία αναπαράσταση των μαρτυρίων του Ιησού, ενώ ο άνθρωπος του Θεού, Γκυγιώμ Υμπέρ απήγγειλλε χωρία από τη Βίβλο σχετικά με τη σταύρωση.
Αυτό σημαίνει πως ο Ναϊτης μαστιγώθηκε, κακοποιήθηκε, περιεβλήθη ακάνθινο στεφάνι και κατόπιν καρφώθηκε σε ξύλινες σανίδες εν είδει σταυρώσεως.
Μετά την ομολογία που του απέσπασαν με το ζόρι, τοποθέτησαν το κακοποιημένο σώμα του Μολέ σε ένα κρεβάτι που πάνω του ήταν στρωμένο ένα λευκό μακρύ σεντόνι σαν σάβανο.
Εικάζεται σήμερα, πως αυτό είναι το σάβανο του Τορίνο και πως τελικά η μορφή επάνω του δεν είναι του Ιησού αλλά του Ζακ Ντε Μολέ, του τελευταίου Ναΐτη ιππότη!!!
Τελικά ο Ζακ Ντε Μολέ καταδικάστηκε να καεί ζωντανός.
Μία τεράστια πυρά άναψε στο Île de la Cité στο Σηκουάνα, στις 18 Μαρτίου του 1314. Ο Ζακ Ντε Μολέ ανέβηκε στην πυρά ψύχραιμος και ήρεμος.
Την ώρα που φούντωνε η φωτιά, σήκωσε το βλέμμα του κι έδειξε με το δάχτυλό του τον πάπα που παρακολουθούσε την εκτέλεση. Με δυνατή φωνή του φώναξε:
«Η απόφαση που μας καταδικάζει είναι μία άδικη απόφαση αλλά στον ουρανό υπάρχει ένα δικαστήριο, όπου καταφεύγουν οι αδύναμοι. Σε αυτό το δικαστήριο καλώ μέσα σε 40 ημέρες τον Ποντίφικα. Τον βασιλιά, τον καλώ να παρουσιαστεί στο ίδιο δικαστήριο μέσα σε ένα χρόνο».
Ύστερα στράφηκε προς τον βασιλιά λέγοντας: «Για σένα δεν θα περάσει ολόκληρος ο χρόνος και θα παρουσιαστείς μπροστά από το θρόνο του Δημιουργού, για να λογοδοτήσεις για τα ανομήματά σου».
Ακριβώς μέσα στο προβλεπόμενο διάστημα μετά το γεγονός, ο πάπας Κλήμης ο 5ος προσβλήθηκε ξαφνικά από μια παράξενη ασθένεια και πέθανε στις 20 Απριλίου 1314.
Σε πολύ λίγο διάστημα και πριν το τέλος της ίδιας χρονιάς, κατά τη διάρκεια ενός κυνηγιού, ο βασιλιάς, κατασπαράχθηκε από έναν αγριόχοιρο και πέθανε μέσα σε φριχτούς πόνους!
Η κατάρα του μεγάλου μάγιστρου των Ναϊτών, του Ζακ ντε Μολέ, προς τη δυναστεία των Καπέτων (les rois capétiens) που εκπροσωπούσε ο Φίλιππος, ακολούθησε τον βασιλικό οίκο μέχρι τον οριστικό αφανισμό του από τη Γαλλική Επανάσταση.
θα ήθελα να ευχαριστήσω τον DELTA για την φοβερή & μακροσκελή αναφορά για την αποφράδα ημέρα της Παρασκευής & 13, καθώς και τους υπόλοιπους που αναφέρθηκαν σε αυτήν.
Θα ήθελα να κάνω όμως και μια αναφορά για την δική μας Τρίτη & δεκατρείς που πολύ σωστά γράψατε ότι είναι η μέρα κατά την οποία εμείς οι Έλληνες την έχουμε σαν αποφράδα, για τον λόγο ότι η Κωνσταντινούπολη «Έπεσε» την ημερομηνία αυτή και γιατί υπήρχε και υπάρχει η ρήξη των δύο εκκλησιών, οπότε λογικό ήταν να γίνονται τροποποιήσεις ακόμα και σε θέματα τέτοια. Φυσικά όταν για πρώτη φορά ακούς ότι σε ένα μέρος η «κακή» ημερομηνία είναι αυτή σε ένα άλλο η άλλη και ότι ποτέ πριν δεν υπήρχε κάτι τέτοιο και ότι ήταν εντελώς διαφορετικό, καταλαβαίνουμε ότι γίνεται μια προσπάθεια χειραγώγησης στον χειρότερο βαθμό για να έχουν την πρωτοκαθεδρία άτομα και να αποκομίζουν κέρδη υλικά ή άλλα προσωπικά οφέλη όπως δόξα, φήμη, υστεροφημία τα οποία δηλητηριάζουν λαούς και συνειδήσεις απαρχής του κόσμου φέρνοντας διχόνοια και δυστυχία.
Αυτά...
Εντυπωσιακό βέβαια είναι το γεγονός ότι υπολογίστηκε ότι 800-900 εκατομμύρια δολάρια χάνονται κάθε Παρασκευή & 13 κάθε χρόνο απλά επειδή ο κόσμος εκείνη την ημέρα , δεν βγαίνει από το σπίτι του, δεν κλείνει συμφωνίες ή δεν πετάει με αεροπλάνο.
Η άνοδος στα σκαλοπάτια της προσωπικής πνευματικής μας εξέλιξης τελικά έχει ως απαραίτητη προϋπόθεση την απομάκρυνση από ταμπού, θρησκευτικές προκαταλήψεις και μεσαιωνικές δεισιδαιμονίες!
Όπως λέει ο Άγγελος Σικελιανός στην "Ιερά Οδό" προϋποθέτει να μείνουμε ... μακριά απ' το χρόνο, ελεύτεροι από μορφές κλεισμένες
στον καιρό, από αγάλματα και εικόνες ...
Σήμερα Σάββατο και 14, θα ήθελα να ανακοινώσω ότι εχθές Παρασκευή και 13 τίποτα το κακό δεν έπαθα! Τουναντίον θα έλεγα ότι το λιγότερο ευχάριστη και δημιουργική θα την χαρακτήριζα την περασμένη μέρα. Το ίδιο εύχομαι να βιώσατε και ΄σεις εχθές.
Αλήθεια είμαστε τόσο προληπτικοί; Πιστεύουμε ότι μια μέρα την οποία συνδυάζοντας γεγονότα που επηρέασαν αρνητικά την ιστορία στο βάθος του χρόνου και όχι μόνο θα επιφέρουν λοιμούς, σεισμούς και καταποντισμούς στην δική μας ζωή στο παρόν; Μας οδηγούν σε τέτοιου είδους προκαταλήψεις οι δικές μας αδυναμίες και ο φόβος του αγνώστου, δηλαδή να προβλέψουμε τι μας επιφυλάσσει η επόμενη μέρα έστω και αν οι προβλέψεις αυτές είναι μόνο δυσοίωνες; Μήπως αναζητούμε αποδιοπομπαίο τράγο για σωρευμένα λάθη μας παρελθόντων ημερών περιμένοντας τα αποτελέσματά τους. Έχουμε σκεφτεί ότι αν δεν μας έλεγαν οι γιαγιάδες μας, οι μανάδες μας, οι παππούδες μας και γενικότερα αν δεν αναφέρονταν στις παραδώσεις μας εμείς θα αγνοούσαμε την σημαδιακές αυτές ημέρες;
Βέβαια τη συγκεκριμένη προκατάληψη περί ¨καταραμένων¨ ημερών την συναντάμε λίγες φορές κατά την διάρκεια του έτους για τον λόγο αυτό η λαϊκές μας παραδόσεις και οι θρησκείες φρόντισαν να γεμίσουν τις λοιπές μέρες του έτους με πολλές και διάφορες προκαταλήψεις. Φτύσατε τον κόρφο σας και διαβάστε μερικές από αυτές:
Προκαταλήψεις για το Σπίτι
• Ποδαρικό. Σύμφωνα με τα λεγόμενα των «ειδικών» το πρώτο άτομο που θα μπει στο σπίτι μετά την Πρωτοχρονιά πρέπει να είναι καλό, διαφορετικά θα πάει στραβά η χρονιά.
• Όταν μπαίνει κάποιος για πρώτη φορά στο σπίτι σου, να μπει με το δεξί, για να σου πάνε όλα δεξιά!
• Σπάμε ρόδι την Πρωτοχρονιά. (Αυτό ειλικρινά δε θυμάμαι γιατί το κάνουν.)
Προκαταλήψεις για Αντικείμενα/Ζώα
• Μαύρη γάτα Όλοι ξέρουμε όσα μύρια έπονται μετά τη θέασή της.
• Νεκροφόρα. Ακόμα φτύνονται κάποιοι στο στέρνο για να μην τους βρει το κακό που βρήκε το νεκρό.
• Σκάλα. Δεν περνάμε ποτέ κάτω από σκάλα.
• Ψαλίδι. Δεν αφήνουμε ανοιχτό ψαλίδι (αυτό μάλλον για να μην καρφωθούμε ξεκίνησε και κατέληξε δεισιδαιμονία.)
• Καπέλο. Δεν αφήνουμε καπέλο πάνω στο κρεβάτι.
• Καθρέφτης. Σπασμένος = 7 ολόκληρα χρόνια γρουσουζιά!
• Πιάτα. Δεν τρώμε ποτέ σε ραγισμένα ή σπασμένα στην άκρη πιάτα.
• Ποτήρι νερό απαγορεύεται να τσουγγριστεί.
• Καφές. Δεν κάνουμε πρόποση με καφέ, διότι ο καφές σερβίρεται στις κηδείες.
• Τριαντάφυλλα. Προσφέρονται πάντα σε μονό άθροισμα ή ντουζίνα.
• Τραπεζομάντιλο νύχτα δεν τινάζουμε έξω! (Αυτό κάτι έχει να κάνει με τα ψίχουλα και τα κακά πνεύματα που κυκλοφορούν το βράδυ, αλλά πάλι δεν θυμάμαι ακριβώς.)
Προκαταλήψεις για Ανθρώπους και ενέργειες αυτών
• Όταν φεύγει κάποιος που θέλουμε να γυρίσει σύντομα, ρίχνουμε πίσω του νερό, για να κυλήσει γρήγορα, σαν το νερό, και να ξανάρθει.
• Δε σφυρίζουμε νύχτα. (Μάλλον για να μη μας ακούσουν οι δαίμονες.)
• Τσιγάρο. Αν μας επισκεφτούν οι τελευταίοι ανάψτε ένα. Σύμφωνα με τους «ειδικούς» και πάλι θα τους διώξετε μακριά.
• Δε λουζόμαστε ή κάνουμε μπάνιο Μ. Παρασκευή.
• Δεν κόβουμε νύχια τη νύχτα.
• Δε φωνάζουμε κάποιον που κοιμάται με το όνομά του για να ξυπνήσει. Οι νεράιδες θα μάθουν πώς τον λένε και θα τον καλούν συνέχεια.
• Για να δει μια κοπέλα ποιον θα παντρευτεί παίρνει 1 ή 3 λουλούδια απ' τον επιτάφιο ή 1 ή 3 κουφέτα από γάμο (Προσοχή! Απ' το δίσκο του παπά και όχι από μπομπονιέρα - δεν πιάνει το κόλπο) και τα βάζει κάτω απ' το μαξιλάρι της πριν κοιμηθεί.
• Γαλάζια χάντρα για το μάτι, το οποίο φυσικά είναι προκατάληψη. Στα νεογέννητα αγοράζει υποχρεωτικά ο νονός και χαντρούλα για το χεράκι.
• Τα μωρουδίστικα ρουχαλάκια μαζεύονται απ' έξω πριν τη δύση του ήλιου.
• Η λεχώνα δεν βγαίνει έξω πριν σαραντίσει, κι αν βγει πρέπει πριν πλησιάσει ξανά το μωρό να ανακατέψει στάχτη. Φυσικά, γυρίζει πριν τη δύση του ήλιου στο σπίτι.
• Ξύλο. Το χτυπάμε για να ξυπνήσουν τα κακά πνεύματα που κατοικούν σ' αυτό και να φύγουν για να μην ακούσουν αυτό που θα πει κάποιος. (Είναι λάθος αγαπητοί μου να το χτυπάτε μετά. Είναι αργά... )
• Γλώσσα. Τη δαγκώνουμε όταν λέμε κάτι κακό για να φαρμακωθούμε μόνοι μας από το δηλητήριο (σαν τα φίδια ένα πράμα).
• Κουνιόμαστε απ' τη θέση μας, μάλλον για να μη μας βρουν και πάθουμε το κακό που ξεστομίσαμε.
Νόμοι στις εκκλησίες
• Οι αδιάθετες γυναίκες απαγορεύεται να αγγίξουν εικόνα και να τη φυλήσουν (προσκύνημα δηλαδή).
• Επίσης δεν κοινωνούν και δεν πίνουν αγιασμό. Πιθανόν να μην πρέπει και να τον αγγίξουν.
Οι σημερινές παραδοξότητες είναι οι αυριανές προκαταλήψεις.
Marcel Proust
Οι άνθρωποι βλέπουν μόνο αυτά που είναι προετοιμασμένοι να δουν.
Ralph Waldo Emerson
Εντυπωσιακά αυτά που διάβασα σήμερα από εσάς αγαπητοί μου φίλοι και σας ευχαριστώ. Ομολογώ φίλε Morfea ότι πολλές φορές από τις παραπάνω προκαταλήψεις δεν τις ήξερα ή και αν τις ήξερα τώρα έμαθα για το μεταφυσικό τους περιεχόμενο. Εντυπωσιακό! Επίσης να προσθέσω ότι για να φύγουν τα κακά πνεύματα θα πρέπει να καίμε όχι σκέτο θυμίαμα αλλά και αλάτι μαζί.
Τώρα βέβαια σχετικά με το Τρίτη και 13 ή Παρασκευή και 13 εμένα προσωπικά τίποτα κακό δεν μου συνέβει αλλά η αλήθεια είναι ότι σπάνια δίνω και σημασία στην ημερομηνία. Πάντως θα πρέπει να θυμίσω την λαϊκή παροιμία "Κάθε εμπόδιο σε καλό" ή το ακόμη καλύτερο ρητό του Πάτερ Παϊσιου που όπως είπε ο φίλος DELTA το έχει κρεμασμένο πάνω από το κεφάλι του στο γραφείο του για να το βλέπει συνέχεια "Όποιον αγαπά ο Κύριος τον παιδεύει".
Δημοσίευση σχολίου